ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ သာသနာပ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈ႔မ်ား

ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ သာသနာပ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈ႔မ်ား
==========================================
ဗဟုံ ေ၀ သရဏံ ယႏၱိ၊ ပဗၺတာနိ ၀နာနိစ။
အာရာမ ရုကေစတ်ာနိ၊ မႏုႆာ ဘယ၀ဇၨိတာ။
(ဓမၼပဒ၊ ၁၈၈)

“ေဘးကုိေၾကာက္ရြံထိန္႔လန္ကုန္ေသာ သူတုိ႔သည္ ေတာေတာင္တုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊
ေနရာအရံတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊ ေတာဆုိးသစ္ပင္တုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊ (ေဘးမွလြတ္ရန္)

မ်ားစြာ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ၾကကုန္သည္ ဟု ေဂါတမဗုဒၶ က မိန္႔ေတာ္မူသည္။

ဤသုိ႔ ကုိးကြယ္ျခင္းမွာ သမုိင္းမတင္မွီကာလမွ ယေန႔တုိင္ ရွိေနသည္။
ေဘးအႏၱရာယ္မွ လြတ္ရန္၊ လုိတာမရေသာ ေဘးမွ လြတ္ရန္၊ ရျပီးသား
လက္လြတ္ရမည္႔ေဘးမွ လြတ္ရန္အတြက္၊ ေရနစ္သူသည္ ဆြဲမိဆြဲရာကုိဆြဲကုိင္
အားကုိးတတ္သကဲ႔သုိ႔ ေတြ႔ရာ ၾကဳံရာ ႏွီးႏြယ္ရာကုိ ေကာင္းလိမ္႔ႏုိးႏုိး အားကုိးၾကသည္။
ကုိးကြယ္ၾကသည္။ ေဗဒင္ေမးၾကသည္။ နတ္ေမးၾကသည္။ လတ္တေလာ ဒုကၡ၊
ေလာကီဒုကၡ၊ ရတာမလုိ၊ လုိတာမရေသာ ဒုကၡတုိ႔မွ လြတ္ရန္ ကုိးကြယ္ရာ ရွာၾကသည္။

ဤသုိ႔ ကုိယ္က်ဳိးကုိ အေျခခံလ်က္၊ ေလာဘကုိ အေျခခံလ်က္၊ ကုိးကြယ္ရာ ရွာၾကေသာ
လူသားတုိ႔၏ ဓမၼတာအတုိင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ပါလ်က္ ဆင္ျခင္တုံတရား အားနည္း
သူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔တြင္ ကုိးကြယ္ရာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ဟူေသာ ရတနာအစစ္ရွိျပီး
ျဖစ္ပါလ်က္ ဤရတနာသုံးပါးကုိ ေက်ာခုိင္းကာ၊ ဟုတ္လိမ္႔ႏုိးႏုိး၊ ဆင္ကန္းေတာ္တုိး၊
ေၾကာင္းက်ဳိးမမွန္သည္႔ ကိုးကြယ္ရာမ်ားကုိ ရွာေဖြလာၾကသည္။
ထုိသုိ႔ ရွာေဖြလာျခင္းေၾကာင္႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမည္ခံ သူတုိ႔အၾကား၀ယ္
နတ္အမ်ဳိးမ်ဳိး ကုိးကြယ္မႈ႔၊
ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းလုိက္မႈ႔၊
ဘုိးေတာ္ မယ္ေတာ္ ပူေဇာ္ခ်ဥ္းကပ္မႈ႔မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္ဟု
ေထရ၀ါဒီ သုေတသီတုိ႔က မွတ္ခ်က္ျပဳၾကသည္။
http://www.sbay-student.org/မွတဆင့္ခံစားတင္ျပသည္။