သဘာ၀ဓမၼ အက်င့္တရား။

သဘာ၀ဓမၼ အက်င့္တရား။
============
ဘုရားသာသနာေတာ္မွာ မဂၢင္႐ွစ္ပါး အက်င့္တရားကလြဲလို႔ တျခားက်င့္စရာမ႐ွိပါ။
မဂၢင္႐ွစ္ပါး အက်င့္တရား ဆိုတာကလည္းပဲ လူတိုင္းလူတိုင္း သႏၲာန္မွာ အေျခခံအားျဖင့္ ႐ွိေနတဲ့
တရားပဲ။ ရွိေနတဲ့တရားကို အရွိအတိုင္းသိေအာင္ ေလ့က်င့္ရမွာ။ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာဘာေတြ႐ွိတုန္း
ဆိုရင္ အာ႐ုံျပဳၾကည့္၊ ဘုန္းႀကီးတို႔တေတြမွာ ကာယဆိုတဲ့ ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ႐ွိတယ္ေနာ္၊ အာ႐ံုကို
သိတတ္တဲ့ အသိစိတ္ဆိုတာ႐ွိတယ္၊ ေ၀ဒနာလို႔ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ႐ွိတယ္၊ မွတ္သိမႈ
ေတြးႀကံမႈဆိုတဲ့ သဘာ၀ဓမၼေတြ႐ွိပါတယ္။
ေၾသာ္ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ႐ွိတဲ့ ဒီသဘာ၀တရားေတြကို သူ႔သဘာ၀အတိုင္းျမင္ေအာင္ ႐ွဳမွတ္ပြား
မ်ားေနတာဟာ မဂၢင္ရွစ္ပါး က်င့္ေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ ထြက္ေလ ၀င္ေလေလးကို ႐ႈေနလို႔႐ွိရင္
ကာယာႏုပႆနာပဲ၊ ၀မ္းနည္းတယ္၊ ၀မ္းသာတယ္၊ ခ်မ္းသာတယ္၊ ဆင္းရဲတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္
ေလးကို ႐ွဳေနလို႔႐ွိရင္ ေ၀ဒနာႏုပႆနာ၊ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာျဖစ္တဲ့ ေလာဘနဲ႔ ယွဥ္တြဲလာတဲ့စိတ္၊ 
ေဒါသနဲ႔ ယွဥ္တြဲလာတဲ့စိတ္၊ ေမာဟနဲ႔ယွဥ္တြဲလာတဲ့စိတ္၊ ဒီစိတ္ကေလးေတြကို ႐ွဳမယ္ဆိုလို႔႐ွိရင္ 
စိတၱာႏုပႆနာ၊ က်န္တဲ့ ႀကံေတြးမွဳ၊ ႀကံစည္မွဳေတြ၊ ႐ုပ္ခႏၶာေတြ စသည္ ႐ွဳမယ္ဆိုလုိ႔႐ွိရင္
ဓမၼာႏုပႆနာ၊ အဲဒီလို မိမိသႏၲာန္မွာ႐ွိတဲ့ သဘာ၀တရားေတြကို အမွန္ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔ လို
အပ္ပါတယ္။
အဲဒီလို အမွန္ျမင္ေအာင္ ၾကည့္တာကိုပဲ သမၼာဒိ႒ိလို႔ေခၚပါတယ္၊ သမၼာဒိ႒ိဆိုတဲ့ အမွန္ျမင္ဖို႔
အတြက္ဆိုရင္ သမၼာသကၤပၸ ဆိုတဲ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားတတ္ဖို႔လိုပါတယ္၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ 
စဥ္းစားတတ္ဖို႔အတြက္ ၾကိဳးစားဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါက- သမၼာ၀ါယာမ၊ ထုိၾကိဳးစားတဲ့အခါမွာ 
စိတ္စိုက္ဖို႔ လိုအပ္ပါေသးတယ္၊ ဒါက -သမၼာသတိ၊ အာ႐ံုတစ္ခုထဲမွာ စိတ္ကို ျငိမ္ေအာင္
ထားတာက သမၼာသမာဓိပါ၊ ေပါင္းလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ မဂၢင္ငါးပါး၊ ဒီမဂၢင္ငါးပါး အဓိကျဖစ္တယ္၊
“ကာရာပကမဂၢင္” သို႕မဟုတ္ “ကာရကမဂၢင္” လို႔ ေခၚပါတယ္၊ တရားဓမၼ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ 
အားထုတ္တဲ့ အခါမွာ ဒီမဂၢင္ငါးခုဟာ ဟန္ခ်က္ညီညီနဲ႔ အလုပ္လုပ္သြားျပီ ဆိုလို႔႐ွိရင္ သဘာ၀ေတြ
ကို အမွန္အတုိင္း သိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဆိုပါစို႔ ထြက္ေလ ၀င္ေလေလးကို ႐ွဳမွတ္ေနတယ္ ဆိုလို႔႐ွိရင္ ထြက္ေလ၀င္ေလေလးကို 
သူ႕သဘာ၀ေလးအတိုင္း မသိသိေအာင္ၾကိဳးစားတာ သမၼာ၀ါယာမ၊ ထို ထြက္ေလ ၀င္ေလေလးကို 
အၿမဲတမ္း သတိကပ္ထားတာက သမၼာသတိ၊ ထိုထြက္ေလ၀င္ေလေလးကို အာ႐ံုတစ္ခုထဲေပၚမွာ 
စိတ္ကိုတည္ျငိမ္ေအာင္ ထားတာက သမၼာသမာဓိ၊ ထြက္ေလ ၀င္ေလေလးရဲ႕ သဘာ၀ကို
စဥ္းစားေတြးေခၚေနတာက သမၼာသကၤပၸပါ။
အဲဒီလို ေလးခု ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါ သမၼာဒိ႒ိ၊ ထြက္ေလ ၀င္ေလေလးရဲ႕ သဘာ၀တ
ရားကို အမွန္ျမင္လိုက္တာက သမၼာဒိ႒ိ၊ ထြက္ေလ ၀င္ေလေလးရဲ႕ သဘာ၀တရားကို အမွန္ျမင္
လိုက္တဲ့ သမၼာဒိ႒ိဆိုတာ ေပၚလာပါတယ္၊ အဲဒီလို အမွန္ျမင္လိုက္တယ္ဆိုတာ ထြက္ေလ ၀င္ေလ
ေလးဟာ သူ႔သဘာ၀ပါပဲ၊ ထြက္ေလ၀င္ေလပဲ “ငါမဟုတ္ပါလား” ဆိုတာ ျမင္လာတယ္၊ ငါမဟုတ္ဘူး
ဆိုတဲ့ အျမင္ဟာ အမွန္ျမင္ပါ။ အဲဒီ အမွန္ျမင္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့မွ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ” သခၤါရေတြနဲ႔ 
ပတ္သက္လာၿပီးေတာ့ အမွန္ျမင္လာတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္ထဲ ““ျငီးေငြ႔မွဳ”” ဆိုတာ ေပၚလာပါတယ္၊ 
ျငီးေငြ႔လာတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ထဲ ““တြယ္တာမွဳ””ဆိုတာ မ႐ွိေတာ့ပါ။ တြယ္တာမွဳမ႐ွိတာနဲ႔
တစ္ျပိဳင္နက္ ““လြတ္ေျမာက္”” သြားပါတယ္။
အဲဒီလို အဆင့္ဆင့္ အက်ိဳး႐ွိသြားေအာင္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က ကာယ၊ 
စိတၱ၊ ေ၀ဒနာ၊ ဓမၼလို႔ ဆိုတဲ့ သတိပ႒ာန္ အာ႐ံုေလးပါးအေပၚမွာ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ
ပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိတို႔ အားလပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ အာ႐ံုစိုက္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ခုနကေျပာတဲ့ 
အသိဉာဏ္ေတြအားလံုး ေပၚလာၾကမွာပါ။ အဲဒီလိုေပၚလာတဲ့အခါမွာ ၀ိမုတၱ လြတ္ေျမာက္မွဳဆိုတာ
ကို ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုမွ မၾကည့္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အတြယ္အတာေတြနဲ႔ လူေတြမွာ ဘာေတြျဖစ္မလဲ?၊ တြယ္တာ
မွဳ႐ွိရင္ ေသာကေတြလာပါမယ္၊ ေသာကေတြျဖစ္ရင္ ဒုကၡေတြ ျဖစ္ပါမယ္။ ေဒါမနႆေတြ ျဖစ္ပါ
မယ္။ ေသာကေတြနဲ႔ လူ႔ေလာကမွာ လူေတြေနၾကရပါတယ္၊ အဲဒီေသာကေတြ ပရိေဒ၀ေတြ၊ ငိုေႂကြး
ရပါတယ္၊ စိတ္ဆင္းရဲရပါတယ္၊ ကိုယ္ဆင္းရဲရပါတယ္၊ အဲဒါေတြ လြန္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္း
ကေတာ့ တစ္ခုထဲပဲရွိပါတယ္၊ ဒီနည္းလမ္းဟာ ျမတ္စြာဘုရား ခ်မွတ္ေတာ္မူတဲ့ ဒီမဂၢင္႐ွစ္ပါး သတိ
ပ႒ာန္အက်င့္တရားပါပဲ။
တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ ပရိသတ္တို႔ကလည္း ကံေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခိုက္မွာ မဂၢင္
ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို က်င့္ႀကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။