နတ္ေတြလိုခ်င္တဲ့ သုဂတိဘံု။
=============
နတ္ဘ၀တစ္ခုမွာ နတ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ၀တ္ထားတဲ့အ၀တ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ
ေလွ်ာ္ဖြတ္ရတယ္ မရွိဘူး။ ပန္ထားတဲ့ပန္းကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ႏြမ္းသြားတယ္ မရွိဘူး။ အို..ပူလို႔
အိုက္လို႔ ေခၽြးထြက္တာလည္း မရွိဘူး။ အၿမဲတမ္း သန္႔ရွင္းသန္႔ျပန္႔ ေနတယ္။
သို႔ေသာ္ ပန္းေတြ ညိဳးလာတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္က စိုစိုေျပေျပ မရွိေတာ့ဘဲ မြဲမြဲေျခာက္ေျခာက္
ျဖစ္လာတယ္။ ေခၽြးေတြထြက္လာတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ေသခါနီးၿပီဆိုတဲ့ sign ျပတာလို႔ ေခၚတယ္။ အဲ
ဒီလို အေျခအေနေတြ ေပၚလာတဲ့ နတ္ေတြကို မိတ္ေဆြနတ္ေတြက နႏၵ၀န္ဥယ်ာဥ္ထဲကို ဆြဲေခၚ
သြားၿပီးေတာ့ အားေပးစကား (၃) ခြန္း ေျပာဆိုမွာၾကားတယ္။
ေအး..ဘာမွမစိုးရိမ္ပါနဲ႔ (၁) ဒီဘ၀က ေသသြားလို႔ရွိရင္ အေကာင္းဆံုး “လူ႕ဘံု”ကို ေရာက္
ေအာင္သြားပါ။ (၂) အေကာင္းဆံုး လက္ေဆာင္ “သဒၶါတရား”ကို ရေအာင္ယူလာပါ။ (၃) အဲဒီ ရ
ထားတဲ့ “သဒၶါတရားကို ခိုင္မာေအာင္” သဒၶါစြမ္းအားကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ ကုသိုလ္မ်ားမ်ား
လုပ္ပါဆိုတဲ့ စကား (၃) ခြန္းကို ေျပာလိုက္ၿပီး တို႔နတ္ျပည္ကို ျပန္လာပါလို႔ မွာၾကားၾကတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ သဒၶါစြမ္းအားရဲ႕ တန္ဘိုးကို နတ္ေတြက ပိုသိၾကတယ္။ လူ႕ျပည္ရဲ႕တန္ဘိုးကို
နတ္ေတြက ပိုသိၾကတယ္။ လူ႕ျပည္မွာ ဘုရားရွိတယ္၊ တရားရွိတယ္၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေတြ လုပ္
ႏိုင္တယ္၊ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ (၃) ပါး ရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လူ႕ျပည္မွာ ကုသိုလ္ေကာင္း
မွဳလည္း ရွိတယ္။ နတ္ျပည္မွာက်ေတာ့ အခြင့္အလမ္း မသာဘူး။ သီလေဆာက္တည္ဖို႔ ဆိုတာလည္း
မေသခ်ာ၊ သကၤန္းကပ္ျခင္း၊ ဆြမ္းေကၽြးျခင္း၊ ေက်ာင္းေဆာက္လွဴျခင္း ဆိုတာေတြကိုလည္း လုပ္
လို႔ မရဘူး။ လူ႕ျပည္မွာက ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေတြ အကုန္လံုး လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က
လူ႕ျပည္ကို “ေကာင္းရာသုဂတိဘံု”လို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ကလည္း မိမိရထားေသာ လူ႕ဘ၀ကို
အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ် က်င့္ႀကံအားထုတ္ႏိုင္ၾကၿပီး မေမ့ေသာသတိ၊ မေလ်ာ့ေသာ လံု႕လ၀ီရိယ
ျဖင့္ ႀကိဳးစားကာ ျမတ္နိဗၺာန္ကို ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။
0 comments:
Post a Comment