တန္ခိုးျပျခင္းသည္ အဓိကမဟုတ္ပါ
==================
မ်ားေသာအားျဖင့္ေနရာတုိုင္းလိုလို တန္ခိုးႀကီးဘုရားမ်ား (တန္ခိုးႀကီးဘုရားဆိုသည္မွာအမ်ား၏ သတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။)အေၾကာင္း စပ္မိစပ္ရာ ေျပာဆိုၾကလွ်င္ မည္သည့္ဘုရားမွာ မည္သို႕ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္သည္၊ မည္သို႕ တန္ခိုးျပာဋိျပသည္ စသည္ျဖင့္ ကုိယ္ေတြ႕ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဆင့္စကားျဖင့္ ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မည္။
အခ်ိဳ႕ဆိုလၽွ်င္ မည္သည့္ဘုရားက မ်က္ႏွာေတာ္ၿပံဳးေနသည္၊ မည္သည့္ဘုရားက မ်က္ႏွာေတာ္ညိႈးေနသည္ ေျပာၾကသည္လည္း ႐ိွၾကေသး၏။ ဘုရား႐ွင္တို႕မည္သည္ ၀မ္းသာျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္း မ႐ိွေတာ့သျဖင့္ ၿပံဳးျခင္း၊ မဲ့ျခင္းမ႐ိွႏိုင္ေတာ့ပါ။ဤသည္မွာသက္ေတာ္ထင္႐ွား ဘုရားကို ဆိုလိုပါသည္။ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား အားကား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် ၿပံဳးျခင္း၊ မဲ့ျခင္း မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ပန္းပု၊ပန္းရံဆရာ လုပ္ထားစဥ္ကအတိုင္းသာ တည္႐ိွ ေနေပလိမ့္မည္။
စင္စစ္ သက္႐ိွထင္႐ွား ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္တို႕သည္ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ျခင္း စေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာမ်ားကို ျပေတာ္မမူၾကပါ။ သတၱ၀ါေ၀ေနယ်မ်ား အက်ိဳး႐ိွမွသာ ျပေတာ္မူေတာ္မူၾကပါသည္။ တပည့္သံဃာေတာ္မ်ားကိုိလည္းလာဘ္ေပါရန္၊လူအမ်ားႀကီးညိဳေလးစားအထင္ႀကီးေစရန္စေသာအေၾကာင္းကို လိုလား၍ တန္ခိုးမျပရေၾကာင္းကို ၀ိနည္းစည္းကမ္းေဒသနာေတာ္ျဖင့္ ပညတ္တားျမစ္ခဲ့ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ သက္ေတာ္ထင္႐ွား ဘုရား႐ွင္သည္ပင္လွ်င္ အေၾကာင္းမဲ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ျခင္း၊ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပျခင္းကို မလိုလားေသာ္ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ ေစတီဘုရားက (၀ါ) ဘုရားကိုယ္စား တည္ထားကိုးကြယ္ထားသည့္ ေစတီဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ျခင္းစေသာတန္ခိုးျပာဋိဟာ အလုိလို ျပႏိုင္ပါမည္လား စဥ္းစားသင့္ ၾက၏။
အမွန္မွာ “စကား”ဆိုသည့္အတိုင္း စ,ကား လာကာ တစ္ဦးမွတစ္ဦးသို႕ နည္းနည္းမွ အမ်ားႀကီးကားထြက္သြား ျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ပုဂံေခတ္က စေကာခ်ပ္ေလလြင့္ပါသျဖင့္ “စေကာခ်ပ္ႀကီးပါၿပီ” ဆိုသည္ကို “စေကာ တပ္ႀကီး ခ်ီလာၿပီ”မ်ိဳး ျဖစ္သည္က မ်ားပါသည္။ ေစတီေတာ္မ်ား၌ တန္းခိုးျပျခင္းက နည္းပါလိမ့္မည္။
ထို႕ေၾကာင့္ မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္ႀကီး စတင္တည္ေထာင္ေတာ္မူသည့္ မင္းတုန္းမင္းႀကီးလက္ထက္က မဟာ ျမတ္မုနိဘုရား ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္သည္ဟု ေျပာၾကၿပီး ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားကာ ဟိုကလာ၊ သည္ကလာႏွင့္ ဘုရားကို ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳလိုျခင္းထက္ အထူးအဆန္းကို ၾကည့္လိုသူေတြက မ်ားေနၾကေလသည္။
ဤသို႕ဆိုလွ်င္ ေစတီေတာ္မ်ား တန္ခိုးျပာဋိဟာ မျပေတာ္မူၿပီေလာဟု ေမးစရာ႐ိွ၏။ ေစတီေတာ္တိုင္း တန္ခိုး မျပေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အခ်ိဳ႕ေစတီမ်ား တန္ခိုးျပေၾကာင္းကို မိလိႏၵပဥႇာ၌ ဆိုထားပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ မိလိႏၵပဥႇာမင္းႀကီးက အ႐ွင္နာဂေသနအား ေမးေလွ်ာက္ခ်က္႐ိွပါသည္။ ယင္းကို ေအာက္ပါ အတိုင္း႐ႈ႕ပါ။
မိလိႏၵမင္းႀကီးက “အ႐ွင္ နာဂေသနဘုရား၊ အားလံုးေသာ ဘုရား႐ွင္တို႕၏ ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပပါသလား ဘုရား” ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။
အ႐ွင္ျမတ္က“ မင္းႀကီး၊ အခ်ိဳ႕ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာျပ၍ အခ်ိဳ႕ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ မျပေပ” ဟု ေျဖေတာ္မူ၏။
မင္းႀကီးက“ ဘယ္လိုေစတီမ်ိဳး၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာျပ၍ ဘယ္လိုေစတီမ်ိဳး၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ မျပပါသနည္း”ဟု ေမး ေလွ်ာက္ျပန္၏။
==================
မ်ားေသာအားျဖင့္ေနရာတုိုင္းလိုလို တန္ခိုးႀကီးဘုရားမ်ား (တန္ခိုးႀကီးဘုရားဆိုသည္မွာအမ်ား၏ သတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။)အေၾကာင္း စပ္မိစပ္ရာ ေျပာဆိုၾကလွ်င္ မည္သည့္ဘုရားမွာ မည္သို႕ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္သည္၊ မည္သို႕ တန္ခိုးျပာဋိျပသည္ စသည္ျဖင့္ ကုိယ္ေတြ႕ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဆင့္စကားျဖင့္ ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မည္။
အခ်ိဳ႕ဆိုလၽွ်င္ မည္သည့္ဘုရားက မ်က္ႏွာေတာ္ၿပံဳးေနသည္၊ မည္သည့္ဘုရားက မ်က္ႏွာေတာ္ညိႈးေနသည္ ေျပာၾကသည္လည္း ႐ိွၾကေသး၏။ ဘုရား႐ွင္တို႕မည္သည္ ၀မ္းသာျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္း မ႐ိွေတာ့သျဖင့္ ၿပံဳးျခင္း၊ မဲ့ျခင္းမ႐ိွႏိုင္ေတာ့ပါ။ဤသည္မွာသက္ေတာ္ထင္႐ွား ဘုရားကို ဆိုလိုပါသည္။ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား အားကား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် ၿပံဳးျခင္း၊ မဲ့ျခင္း မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ပန္းပု၊ပန္းရံဆရာ လုပ္ထားစဥ္ကအတိုင္းသာ တည္႐ိွ ေနေပလိမ့္မည္။
စင္စစ္ သက္႐ိွထင္႐ွား ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္တို႕သည္ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ျခင္း စေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာမ်ားကို ျပေတာ္မမူၾကပါ။ သတၱ၀ါေ၀ေနယ်မ်ား အက်ိဳး႐ိွမွသာ ျပေတာ္မူေတာ္မူၾကပါသည္။ တပည့္သံဃာေတာ္မ်ားကိုိလည္းလာဘ္ေပါရန္၊လူအမ်ားႀကီးညိဳေလးစားအထင္ႀကီးေစရန္စေသာအေၾကာင္းကို လိုလား၍ တန္ခိုးမျပရေၾကာင္းကို ၀ိနည္းစည္းကမ္းေဒသနာေတာ္ျဖင့္ ပညတ္တားျမစ္ခဲ့ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ သက္ေတာ္ထင္႐ွား ဘုရား႐ွင္သည္ပင္လွ်င္ အေၾကာင္းမဲ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ျခင္း၊ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပျခင္းကို မလိုလားေသာ္ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ ေစတီဘုရားက (၀ါ) ဘုရားကိုယ္စား တည္ထားကိုးကြယ္ထားသည့္ ေစတီဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ျခင္းစေသာတန္ခိုးျပာဋိဟာ အလုိလို ျပႏိုင္ပါမည္လား စဥ္းစားသင့္ ၾက၏။
အမွန္မွာ “စကား”ဆိုသည့္အတိုင္း စ,ကား လာကာ တစ္ဦးမွတစ္ဦးသို႕ နည္းနည္းမွ အမ်ားႀကီးကားထြက္သြား ျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ပုဂံေခတ္က စေကာခ်ပ္ေလလြင့္ပါသျဖင့္ “စေကာခ်ပ္ႀကီးပါၿပီ” ဆိုသည္ကို “စေကာ တပ္ႀကီး ခ်ီလာၿပီ”မ်ိဳး ျဖစ္သည္က မ်ားပါသည္။ ေစတီေတာ္မ်ား၌ တန္းခိုးျပျခင္းက နည္းပါလိမ့္မည္။
ထို႕ေၾကာင့္ မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္ႀကီး စတင္တည္ေထာင္ေတာ္မူသည့္ မင္းတုန္းမင္းႀကီးလက္ထက္က မဟာ ျမတ္မုနိဘုရား ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္သည္ဟု ေျပာၾကၿပီး ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားကာ ဟိုကလာ၊ သည္ကလာႏွင့္ ဘုရားကို ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳလိုျခင္းထက္ အထူးအဆန္းကို ၾကည့္လိုသူေတြက မ်ားေနၾကေလသည္။
ဤသို႕ဆိုလွ်င္ ေစတီေတာ္မ်ား တန္ခိုးျပာဋိဟာ မျပေတာ္မူၿပီေလာဟု ေမးစရာ႐ိွ၏။ ေစတီေတာ္တိုင္း တန္ခိုး မျပေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အခ်ိဳ႕ေစတီမ်ား တန္ခိုးျပေၾကာင္းကို မိလိႏၵပဥႇာ၌ ဆိုထားပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ မိလိႏၵပဥႇာမင္းႀကီးက အ႐ွင္နာဂေသနအား ေမးေလွ်ာက္ခ်က္႐ိွပါသည္။ ယင္းကို ေအာက္ပါ အတိုင္း႐ႈ႕ပါ။
မိလိႏၵမင္းႀကီးက “အ႐ွင္ နာဂေသနဘုရား၊ အားလံုးေသာ ဘုရား႐ွင္တို႕၏ ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပပါသလား ဘုရား” ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။
အ႐ွင္ျမတ္က“ မင္းႀကီး၊ အခ်ိဳ႕ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာျပ၍ အခ်ိဳ႕ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ မျပေပ” ဟု ေျဖေတာ္မူ၏။
မင္းႀကီးက“ ဘယ္လိုေစတီမ်ိဳး၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာျပ၍ ဘယ္လိုေစတီမ်ိဳး၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ မျပပါသနည္း”ဟု ေမး ေလွ်ာက္ျပန္၏။
အ႐ွင္ျမတ္က“ မင္းႀကီး ရဟႏၱာတစ္ပါးပါးက လည္းေကာင္း၊ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားကေသာ္လည္းေကာင္း၊ သဒၶါထက္သန္သည့္ သီလ႐ွင္ လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးဦးကေသာ္လည္းေကာင္း အဓိဌာန္ျပဳလွ်င္ ဘုရား႐ွင္တို႕၏ ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာျပသည္”ဟု ေျဖေတာ္မူ၏။
မင္းႀကီးက“ ဘယ္လိုအဓိ႒ာန္ျခင္းျပဳ၍ တန္ခိုးျပပါသနည္း” ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။
အ႐ွင္ျမတ္က“ရဟႏၱာတစ္ပါးပါးသည္ လူနတ္တို႕ကို အစဥ္သနားေတာ္မူသျဖင့္ ရပ္တည္ေတာ္မူလ်က္ “ဤမည္ ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာသည္ ဤေစတီ၌ ျပေစသတည္း”ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳလွ်င္ျဖစ္ေစ၊နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္တို႕က လူအမ်ားကို အစဥ္သနားသျဖင့္ “ေစတီ၌ ဤတန္ခိုးျပာဋိဟာျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းတရားတည္းဟူေသာ သာသနာေတာ္သည္ အၿမဲခ်ီးေျမႇာက္အပ္သည္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ လူအမ်ားၾကည္ညိဳသဒၵါႀကီးမား ကုသိုလ္တရား၊ တိုးပြားလိမ့္မည္”ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳသည္ျဖစ္ေစ၊ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳေသာ (အမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီး) ပညာ႐ိွသည္ ပန္းနံ႕သာ၊ အ၀တ္ပုဆိုးစေသာ လွဴဖြယ္၀တၳဳကို တင္ေျမႇာက္၍ “ဤေစတီမွ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပပါေစသတည္း”ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳလွ်င္ျဖစ္ေစ ဘုရား႐ွင္တို႕၏ ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပ သည္။ ထိုသို႔ အဓိ႒ာန္မျပဳလွ်င္ တန္ခိုးမျပပါ။ ထို႕ျပင္ ရဟႏၱာတို႕၏ ေစတီ၌လည္း တန္ခိုးျပျခင္းမ႐ိွပါ” ဟု ေျဖေတာ္မူပါသည္။
မိလိႏၵပဥႇာအတိုင္း ရဟႏၱာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ နတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရား႐ွင္၏ ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပခဲ့ေသာ္ ထိုေစတီေတာ္သို႕သြား၍ တန္ခုိုးႀကီးေသာဘုရား၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ေသာဘုရားဟု မိမိ၏ႀကီးပြားေရး၊ ရာထူးတက္ေရး၊ ေက်ာ္ေစာထင္႐ွားေရး စသည္ကို ရည္မွန္းၿပီး ႐ိွခိုးဖူးေျမာ္ျခင္း၊ လွဴဒါန္း ပူေဇာ္ျခင္း “တစ္ဘ၀”ေကာင္းစားေရးအတြက္မွ်ေလာက္ဆိုလွ်င္ အက်ိဳးမမ်ားလွေပ။ အေၾကာင္းမွာ မိမိ ကိုယ္က်ိဳး ေမွ်ာ္ကိုးလုပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဤအတိုင္း မွန္မမွန္ ေလ့လာၾကည့္ပါ။ အခ်ိဳ႕သူမ်ားသည္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ မည္သည့္ဘုရားက တန္ခိုးႀကီး သည္၊ မည္သည့္ဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္သည္၊ မည္သည့္ဘုရားက ဆုေတာင္းျပည့္သည္၊ မည္သည့္ ဘုရားသြားဖူးလွ်င္ မည္သည့္အလိုဆႏၵ ျပည့္၀သည္ စသျဖင့္ ယံုၾကည္မႈမ်ားေနၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ယံုၾကည္သည့္အတိုင္းလည္း သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ လွဴဒါန္းေနၾကသည္။ ဘုရား႐ွင္၏ ႐ုပ္ပံုေတာ္ထက္ ဂုဏ္ေတာ္ ကို အာ႐ံုျပဳရမည္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကသည္။
ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေ႐ွးပညာ႐ိွႀကီးမ်ားက ဘုရားအစစ္ကို ႐ုပ္တုမကြယ္ေစႏွင့္ဟု ဆံုးမၾသ၀ါဒစကား မွာၾကား ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္မွာ ဘုရား႐ွင္ကို တကယ္ၾကည္ညိဳသည္ဆိုလွ်င္လည္း တန္ခိုးႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္ လႊတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလႊတ္သည္ျဖစ္ေစ အဓိကမဟုတ္ပါ။
“တိ႒ေႏၱ နိဗၺဴေတစာပိ သေမစိေတၱ သမံဖလံ” (၀ိမာန၀တၳဳ)
ဆိုသည့္အတိုင္း သက္ေတာ္ထင္႐ွား ျမတ္ဘုရား၌ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္စားထားခဲ့သည့္ သက္မဲ့႐ုပ္တု စေသာ ေစတီ ဘုရား၌ျဖစ္ေစ ၊ စိတ္တူမွ်စြာ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျခင္းျပဳပါက အက်ိဳးတူေပးသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ တန္ခိုးႀကီးဘုရား၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ေသာဘုရားဟု အဓိက မရည္႐ြယ္ဘဲ မိမိတို႕ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ထားသည့္ အိမ္ဦးခန္းက ဘုရားကိုလည္း သက္ေတာ္ထင္႐ွားဘုရားကဲ့သို႕ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ လွဴဒါန္း ပူေဇာ္လွ်င္လည္း အက်ိဳးႀကီးမားမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ပံုေတာ္ကို ဂုဏ္ေတာ္လႊမ္း၍ ၾကည္ညိဳႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။
Lin Oo (psy)
c/o ( MS )
မင္းႀကီးက“ ဘယ္လိုအဓိ႒ာန္ျခင္းျပဳ၍ တန္ခိုးျပပါသနည္း” ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။
အ႐ွင္ျမတ္က“ရဟႏၱာတစ္ပါးပါးသည္ လူနတ္တို႕ကို အစဥ္သနားေတာ္မူသျဖင့္ ရပ္တည္ေတာ္မူလ်က္ “ဤမည္ ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာသည္ ဤေစတီ၌ ျပေစသတည္း”ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳလွ်င္ျဖစ္ေစ၊နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္တို႕က လူအမ်ားကို အစဥ္သနားသျဖင့္ “ေစတီ၌ ဤတန္ခိုးျပာဋိဟာျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းတရားတည္းဟူေသာ သာသနာေတာ္သည္ အၿမဲခ်ီးေျမႇာက္အပ္သည္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ လူအမ်ားၾကည္ညိဳသဒၵါႀကီးမား ကုသိုလ္တရား၊ တိုးပြားလိမ့္မည္”ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳသည္ျဖစ္ေစ၊ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳေသာ (အမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီး) ပညာ႐ိွသည္ ပန္းနံ႕သာ၊ အ၀တ္ပုဆိုးစေသာ လွဴဖြယ္၀တၳဳကို တင္ေျမႇာက္၍ “ဤေစတီမွ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပပါေစသတည္း”ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳလွ်င္ျဖစ္ေစ ဘုရား႐ွင္တို႕၏ ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပ သည္။ ထိုသို႔ အဓိ႒ာန္မျပဳလွ်င္ တန္ခိုးမျပပါ။ ထို႕ျပင္ ရဟႏၱာတို႕၏ ေစတီ၌လည္း တန္ခိုးျပျခင္းမ႐ိွပါ” ဟု ေျဖေတာ္မူပါသည္။
မိလိႏၵပဥႇာအတိုင္း ရဟႏၱာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ နတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရား႐ွင္၏ ေစတီေတာ္၌ တန္ခိုးျပခဲ့ေသာ္ ထိုေစတီေတာ္သို႕သြား၍ တန္ခုိုးႀကီးေသာဘုရား၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ေသာဘုရားဟု မိမိ၏ႀကီးပြားေရး၊ ရာထူးတက္ေရး၊ ေက်ာ္ေစာထင္႐ွားေရး စသည္ကို ရည္မွန္းၿပီး ႐ိွခိုးဖူးေျမာ္ျခင္း၊ လွဴဒါန္း ပူေဇာ္ျခင္း “တစ္ဘ၀”ေကာင္းစားေရးအတြက္မွ်ေလာက္ဆိုလွ်င္ အက်ိဳးမမ်ားလွေပ။ အေၾကာင္းမွာ မိမိ ကိုယ္က်ိဳး ေမွ်ာ္ကိုးလုပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဤအတိုင္း မွန္မမွန္ ေလ့လာၾကည့္ပါ။ အခ်ိဳ႕သူမ်ားသည္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ မည္သည့္ဘုရားက တန္ခိုးႀကီး သည္၊ မည္သည့္ဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္သည္၊ မည္သည့္ဘုရားက ဆုေတာင္းျပည့္သည္၊ မည္သည့္ ဘုရားသြားဖူးလွ်င္ မည္သည့္အလိုဆႏၵ ျပည့္၀သည္ စသျဖင့္ ယံုၾကည္မႈမ်ားေနၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ယံုၾကည္သည့္အတိုင္းလည္း သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ လွဴဒါန္းေနၾကသည္။ ဘုရား႐ွင္၏ ႐ုပ္ပံုေတာ္ထက္ ဂုဏ္ေတာ္ ကို အာ႐ံုျပဳရမည္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကသည္။
ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေ႐ွးပညာ႐ိွႀကီးမ်ားက ဘုရားအစစ္ကို ႐ုပ္တုမကြယ္ေစႏွင့္ဟု ဆံုးမၾသ၀ါဒစကား မွာၾကား ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္မွာ ဘုရား႐ွင္ကို တကယ္ၾကည္ညိဳသည္ဆိုလွ်င္လည္း တန္ခိုးႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္ လႊတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလႊတ္သည္ျဖစ္ေစ အဓိကမဟုတ္ပါ။
“တိ႒ေႏၱ နိဗၺဴေတစာပိ သေမစိေတၱ သမံဖလံ” (၀ိမာန၀တၳဳ)
ဆိုသည့္အတိုင္း သက္ေတာ္ထင္႐ွား ျမတ္ဘုရား၌ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္စားထားခဲ့သည့္ သက္မဲ့႐ုပ္တု စေသာ ေစတီ ဘုရား၌ျဖစ္ေစ ၊ စိတ္တူမွ်စြာ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျခင္းျပဳပါက အက်ိဳးတူေပးသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ တန္ခိုးႀကီးဘုရား၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ေသာဘုရားဟု အဓိက မရည္႐ြယ္ဘဲ မိမိတို႕ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ထားသည့္ အိမ္ဦးခန္းက ဘုရားကိုလည္း သက္ေတာ္ထင္႐ွားဘုရားကဲ့သို႕ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ လွဴဒါန္း ပူေဇာ္လွ်င္လည္း အက်ိဳးႀကီးမားမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ပံုေတာ္ကို ဂုဏ္ေတာ္လႊမ္း၍ ၾကည္ညိဳႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။
Lin Oo (psy)
c/o ( MS )
0 comments:
Post a Comment