ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေနာက္ဆံုးမိန္႔မွာစကားျဖင့္ နိဗၼာန္ဆီသို ့ဦးတည္ျခင္း။

ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေနာက္ဆံုးမိန္႔မွာစကားျဖင့္ နိဗၼာန္ဆီသို ့ဦးတည္ျခင္း။
===========
သံသရာထဲမွာ က်င္လည္ရတဲ့အခါ ဒုကၡဆင္းရဲေတြ နည္းႏိုင္သမွ်နည္းၿပီး ခ်မ္းသာ
သုခ မ်ားစြာနဲ ့ သံသရာထဲမွာ က်င္လည္ရၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ခ်မ္းသာသုခတို ့ရဲ ့ အ
ထြဋ္အထိတ္ ခ်မ္းသာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာထိေအာင္ ျမတ္စြာဘုရားက လမ္းညႊန္ေပး
ထားပါတယ္။ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတာ္ေတြဟာ နိဗၺာန္ကို ဦးတည္တယ္ ဆိုေပမဲ့
ေလာကခ်မ္းသာေရး အတြက္လည္း အမ်ားႀကီးပါ ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ တရားေဟာတဲ့ တရားေတာ္ေတြ အတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ ဆိုရင္
္ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲ ဆိုတဲ့ဆင္းရဲဒုကၡေတြ သက္ေတာင့္သက္သာနဲ ့ ေတြ ့ႀကံဳရဖို့
မဂ္ဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ မျပဳႏိုင္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းမွာလည္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ ့
သံသရာက်င္လည္ရဖို ့ လမ္းညႊန္မွဳ ေပးထားတာျဖစ္တယ္။ ။
ေလာကလူေတြဟာ ဘ၀တစ္ခု ရလာၿပီး ထိုဘ၀မွာ ေနလို ့ထိုင္လို ့ အဆင္ေျပၿပီ
ဆိိုရင္ အဲဒီဘ၀မွာ အသက္ရွည္ခ်င္ၾကတာ လူေတြရဲ ့ ဆႏၵတစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့
အသက္ရွည္ရွည္ ေနဖို ့ ဘာေတြ အေထာက္အကူ ျပဳေနသလဲ ဆိုရင္ ေကာင္းျမတ္တဲ့
ရာသီဥတု၊ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အစာအဟာရ၊ ေတြက အေထာက္အကူျပဳ ေပမဲ့ အသက္
ရွည္ျခင္းရဲ ့ အဓိက အေၾကာင္းတရားက ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳပဲ ျဖစ္တယ္။ မိမိကိုယ္တိုင္
ကလည္း "အသက္ရွည္ ရပါလို၏" လို ့ဆုေတာင္းၾကတယ္။
ဒီေတာ့ အသက္ရွည္ဖို ့ရာ ဒီလိုဆႏၵျပဳရံုနဲ ့ ျဖစ္ႏိုင္သလားလို ့ဆိုေတာ့ ဆႏၵျပဳမွဳ
ဟာ အေၾကာင္းတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ တကယ္ အသက္ရွည္ဖို ့ရာ အတြက္ ကုသိုလ္
ေကာင္းမွဳျပဳဖို ့ လိုအပ္တယ္။ ဒီေတာ့ အသက္ရွည္မွဳကို အထိကျဖစ္ေစတာက
ကုသိုလ္ကံ၊ အဲဒီကုသိုလ္ကံရဲ ့ အက်ိဳးတရားကို ေဆး၀ါး ဓါတ္စာ ရာသီဥတု စသည္
ျဖင့္ မိမိတို ့ရဲ ့ ျပဳမူေနထိုင္မွဳ ကအစ က်န္းမာေအာင္ ေနထိုင္မွဳ၊ ေတြက ေထာက္ပံ့
ကူညီတာ ျဖစ္တယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက အသက္ရွည္မွဳကို လိုလားေတာင္းတမယ္ ဆိုရင္ ကုသိုလ္
ေကာင္းမွဳ၌ "အပၼမာဒ" မေမ့မေလ်ာ့ ပါနဲ ့တဲ့။ အပၼမာဒ ဆိုတာ ယစ္မူးၿပီးေတာ့
မေနဘူး။ ဘ၀ဆိုတာ ငယ္လည္းငယ္တဲ့ အေလ်ာက္ ယခုသန္စြမ္း က်န္းမာ
ေနေပမဲ့ ေတာ္ၾကာ သန္ခ်င္မွ သန္မယ္၊ က်န္းမာခ်င္မွ က်န္းမာမယ္၊ ယခုေရာ
ဂါ ကင္းေနေပမဲ့ ေတာ္ၾကာ ကင္းခ်င္မွကင္းမယ္။ ယခု အသက္ရွင္ေနေပမယ့္
ေတာ္ၾကာ အသက္ရွင္ခ်င္မွ ရွင္မယ္၊ စသည္ျဖင့္ တရားႏွလံုး သြင္းရမယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေတြ လုပ္မွပဲလို ့ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ
ေတြ လုပ္ျဖစ္တယ္၊ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူက တိုက္တြန္းေပးတာလဲ ဆိုေတာ့
အခုေျပာခဲ့တဲ့ သတိတရား "အပၼမာဒ" တရားက တိုက္တြန္းေပးတာ ျဖစ္တယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ေနာက္ဆံုး ပရိနိဗၺာန္ စံခါနီး အခ်ိန္မွာ "အပၼမာေဒန သမၼာ
ေဒထ"=ကုသိုလ္တရားေတြ ျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ၾက၊ ကိုယ္က်င့္ရမယ့္ သီလ
သမာဓိ ပညာ ေတြ မေမ့ၾကနဲ ့၊ လုပ္ရမယ့္ ကုသိုလ္တရားေတြ လုပ္ၾက၊ ယစ္
မူးေမ့ေလ်ာ့ျပီး မေနၾကနဲ ့လို ့မွာထားခဲ့တယ္။ ။
ပစၥဳပၼန္မွာျဖစ္တဲ့ မိမိစိတ္မွာလည္းပဲ ေဒါသ၊ ေလာဘ၊ စတဲ့ အကုသိုလ္ အ
ညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္သြားၿပီး၊ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ စတဲ့ ကုသိုလ္တရား
ေတြ တိုးပြားလာတယ္။ ထို အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ စတဲ့ ၿငိမ္းေအးတဲ့ ကုသိုလ္
တရားေတြက ထုတ္လုပ္ေပးတဲ့ ရုပ္တရားဟာ သန္ ့စင္လာတယ္၊ က်န္းမာ
လာတယ္။ ကုသိုလ္တရားဟာ က်န္းမာမွဳကို ျဖစ္ေစတယ္။
အေဒါသ ဆိုရင္လည္း ရင္ထဲမွာ အမုန္းတရား မထားဘဲနဲ ့တစ္ဦးေပၚ
တစ္ဦး အက်ိဳးလိုလားတဲ့ စိတ္ေတြေမြးတယ္။ အေမာဟ ဆိုတာလည္း လုပ္
သင့္တာနဲ ့ မလုပ္သင့္တာကို ခြဲျခားသိၿပီး၊ မလုပ္သင့္တာကို ေရွာင္တယ္။
လုပ္သင့္တာကို လုပ္တယ္။ ဒီတရားေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ရွိေနၿပီဆိုရင္
ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ျပည့္စံုၿပီး ရလာၿပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ ရတဲ့အထိ
ေကာင္းက်ိဳးေပးသျဖင့္။ လိုလားသူမ်ားပီပီ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ႏိုင္ၾကပါေစ။။