ေသသြားတဲ့သူ ရည္စူၿပီးလွဴ ေသသူ ရမရ
==========================
(နန္းစန္ဟြမ္) ေမး။ အရွင္ဘုရား ေသတဲ့သူကုိ ရည္စူးၿပီး ဆြမ္းသြပ္အမွ်ေဝေပးတာ ေသဆံုး သြားတဲ့သူ ရႏုိင္ မရနုိင္ သိခ်င္ပါတယ္ ဘုရား။ တခ်ဳိ႕လူေတြက ေျပာတယ္ ေသသြားတဲ့သူေတြ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အလွဴအတန္းလုပ္တဲ့သူေတြပဲ ရတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါ အရွင္ဘုရား ဘယ္လုိျမင္ပါသလဲဘုရား။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။
(အရွင္စ၀္ဆုခမ္း) ေျဖ ။ ေသဆံုးသြားတဲ့သူေတြ တခ်ဳိ႕ရႏုိင္တယ္။ တခ်ဳိ႕ မရႏုိင္ဘူးလုိ႔ပဲ ေျဖရပါမယ္။
==========================
(နန္းစန္ဟြမ္) ေမး။ အရွင္ဘုရား ေသတဲ့သူကုိ ရည္စူးၿပီး ဆြမ္းသြပ္အမွ်ေဝေပးတာ ေသဆံုး သြားတဲ့သူ ရႏုိင္ မရနုိင္ သိခ်င္ပါတယ္ ဘုရား။ တခ်ဳိ႕လူေတြက ေျပာတယ္ ေသသြားတဲ့သူေတြ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အလွဴအတန္းလုပ္တဲ့သူေတြပဲ ရတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါ အရွင္ဘုရား ဘယ္လုိျမင္ပါသလဲဘုရား။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။
(အရွင္စ၀္ဆုခမ္း) ေျဖ ။ ေသဆံုးသြားတဲ့သူေတြ တခ်ဳိ႕ရႏုိင္တယ္။ တခ်ဳိ႕ မရႏုိင္ဘူးလုိ႔ပဲ ေျဖရပါမယ္။
မရနုိင္တဲ့သူေတြကေတာ့ -
( ၁) ငရဲက်သြားသူ- အကုသုိလ္ ဆုိးက်ဳိးေပးခံေနရသူျဖစ္လုိ႔ သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေတြလုပ္၊ အမွ်အတမ္းေပး ေဝေသာ္လည္း မသိႏုိင္၊ သာဓုမေခၚႏုိင္လုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ပါ။
( ၂) တိရစၦာန္ဘဝ ေရာက္သြားသူ- တိရစၦာန္ဆုိတာ လူ႔စကား နားမလည္ေတာ့ဘူး။ သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေပးေသာ္လည္း မသိႏိုင္၊ သာဓုမေခၚႏုိင္လုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ပါ။
( ၃) လူ႔ဘဝ ေရာက္သြားသူ- လူ႔ဘဝကုိ ရသြားရင္ အတိတ္ကဘဝကုိ မမွတ္မိေတာ့တာေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း၊ အလွဴအတန္း ျပဳေပးတဲ့အခ်ိန္ သေႏၶသားျဖစ္ေနရင္ ဘာမွ မသိေသးတာေၾကာင့္ သူ႕ကုိ ရည္စူးၿပီး ေကာင္းမႈလုပ္ အမွ်ေဝေသာ္လည္း သူမရႏုိင္ပါ။
( ၄) နတ္ျပည္ေရာက္သြားသူ- နတ္စည္းစိမ္ဟာ လူ႔စည္းစိမ္ထက္ အဆမ်ားစြာ သာလြန္တယ္။ ေသဆံုးတဲ့သူ နတ္ျပည္ေရာက္သြားရင္ အသစ္စက္စက္ နတ္စည္းစိမ္ကုိ ခံစားစံစားေနရလုိ႔ လူ႔ျပည္က သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္လုပ္ အမွ်ေပးေ၀ေသာ္လည္း သူမသိအား၊ သာဓုမေခၚအားတာေၾကာင့္ နတ္ျပည္ေရာက္သူလဲ ျပဳေပးတဲ့ကုသုိလ္ သာဓုမေခၚအားလုိ႔ မရႏုိင္ပါ။
ကုသုိလ္အဘုိ႔ဘာဂ ရႏုိင္တဲ့သူကေတာ့ -
( ၅) ေပတဘ၀ ေရာက္တဲ့သူ- ၿပိတၱာျဖစ္ေနသူ (ေဝမာနိကၿပိတၱာ) ကေတာ့ လူ႔ဘ၀နဲ႔ လြန္စြာနီးကပ္တဲ့ ဘ၀လုိ႔ ဆုိရမယ္။ သူတုိ႔မွာ အစားအေသာက္ အဝတ္အထည္နဲ႔ ေနဖုိ႔အတြက္ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြပါ။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ တေစၦ၊ သရဲစတာေတြဟာ ၿပိတၱာေတြပါ။
[လူအမ်ားစု အထင္မွားေနတဲ့ ဝိညာဥ္ေကာင္ ဆုိတာလဲ အဲဒီ ၿပိတၱာေတြပဲ၊ သူတုိ႔က တခ်ဳိ႕မွာ အေတာ္အသင့္ တန္ခုိးရွိတယ္၊ လူေတြ သူတုိ႔ကို ေတြ႕ျမင္ေအာင္ ဖန္ဆင္းျပႏုိင္စြမ္းရွိတယ္။ ဆုိလုိတာက တခ်ဳိ႕ ၿပိတၱာတုိ႔၊ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ရုပ္ခႏၶာ ဖဲြ႕စည္းပံုဟာ အင္မတန္ ႏူးညံ့လြန္းလုိ႔ လူမ်က္စိနဲ႔ မျမင္ႏုိင္ဘူး။ အထက္အဆင့္ျမင့္နတ္ေတြကုိ ေအာက္နိမ့္တဲ့ နတ္ေတြက မျမင္ႏုိင္ဘူး။ နတ္ေတြကလည္း သူတုိ႔ထက္ ရုပ္ႏုတဲ့ ျဗဟၼာကို မျမင္ႏုိင္ဘူး။ ျဗဟၼာတစ္ပါးပါးက တာဝတႎသာရွိ သုဓမၼာဇရပ္မွာ တရားလာေဟာ မယ္ဆုိရင္ သူ႔ရုပ္ကုိ နတ္ေတြ ျမင္ရေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖန္ဆင္းၿပီးမွ တရား လာေဟာရတယ္။ ဘုရားလက္ထက္တံုးက ျဗဟၼာတစ္ပါး သူ႔ရဲ႕ ပကတိကုိယ္နဲ႔ လူ႔ျပည္ဆင္းၿပီး ဘုရားကုိ လာဖူးတာ ေျမႀကီးေပၚ ရပ္လုိက္တာနဲ႔ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ေထာက္တည္ရာ မရဘဲ ေျမႀကီးထဲကုိ နစ္ျမဳပ္ကာ ဝင္ဝင္သြားေနေတာ့တယ္။ သူက ျပန္ထုတ္လုိက္ ျပန္ရပ္လုိက္ ျပန္နစ္၀င္သြားလုိက္ ျဖစ္ေနၿပီး ဘုရားကုိ ေကာင္းစြာ မဖူးရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က သူ႔ကုိ ရုပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖန္ဆင္းၿပီး ရပ္ပါလုိ႔ နည္းလမ္းေပခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပရေလာကသားေတြဟာ (ေလထက္) ရုပ္ႏုတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ကုိ မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ရပါဘူး။ (ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ နတ္မ်က္စိအျမင္ရွိသူေတာ့ ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္) သူတုိ႔က ျမင္ေအာင္ ဖန္ဆင္းျပမွ လူေတြက ျမင္ရၿပီး သရဲႀကီး၊ တေစၦႀကီးဆုိၿပီးေတာ့ လန္႔ၾကတာ။ အမွန္ကေတာ့ သူတုိ႔ဆင္းရဲလြန္းလုိ႔ လူေတြထံ အကူအညီ ေတာင္းခ်င္ၾကတာပါ။ ငါမကၽြတ္ေသးဘူး ငါ့ကုိ ကယ္ပါဦးဆုိတဲ့သေဘာေပါ့။ တခ်ဳိ႕ေတာ့ အိပ္မက္ေတြ ေပးတတ္တာေပါ့။ ]
ၿပိတၱာဘဝ ေရာက္ေနတဲ့သူေတြကိုေတာ့ သီလရွိတဲ့သူေတြကုိ ပင့္ဖိတ္လွဴဒါန္း စာဂၿပီး သူတုိ႔ကုိ တုိင္တည္ ရည္စူးကာ အမွ်ေပးေဝရင္၊ သူတုိ႔ကလည္း သိရွိၿပီး သာဓုေခၚရင္ေတာ့ အကၽြတ္တရားရႏုိင္တယ္။ ဒီေနရာ အကၽြတ္တရား ရႏုိင္တယ္ဆုိတာက ဒုကၡဘဝမွ ကၽြတ္ၿပီး သုခဘဝကုိ ေရာက္သြားတာကုိ ဆုိလုိတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း ေပတဝတၳဳမွာ သက္ေသ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ေသသြားတဲ့သူ ရည္ၿပီးလွဴ ေသသူမရ ဘယ္သူရ ဆုိတဲ့အေမးကုိလည္း ဒီလုိပဲ ေျဖၾကားပါရေစ။
ဝင္ေပါက္ တစ္ေပါက္သာ ရွိတဲ့အိမ္ထဲကုိ ဝင္သြားတဲ့အခါ ျပန္ထြက္ခ်င္ရင္ အဲဒီ ဝင္ေပါက္ကပဲ ျပန္ထြက္ရသလုိ ေသတဲ့သူ အတြက္ ဆုိၿပီး လွဴဒါန္း အမွ်ေဝသြားလုိက္ေပမဲ့ ေသတဲ့သူမရရင္လဲ အလွဴအဒါန္းမွာ ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံ လုပ္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ကုသုိလ္ရပါတယ္။
ပညာရွိမ်ားက ေနာက္ထပ္ တစ္မ်ဳိး ေကာက္ခ်က္ခ်တာလဲ မွတ္သားစရာေကာင္း ပါတယ္။
သံသရာမွာ မိခင္ ဖခင္ ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္ဖူးသူ ေလာကမွာ မရွိ ဆုိတဲ့အတုိင္း ေသဆံုးၿပီး ၿပိတၱာဘဝေရာက္ေနတဲ့ မိမိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြ ရွိေနမွာပဲ။ သေဗၺသတၱာ၊ သတၱဝါအားလံုးကုိေတာင္ အမွ်ေပးေဝေလေသးေတာ့ ေသဆံုးတဲ့သူကုိ ကုသုိလ္ ရရ မရရ အမွ်အတန္း ေပးေဝသင့္တယ္လုိ႔ ဆုိထားတယ္။ တစ္ေယာက္မရရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ရႏုိင္ေကာင္းေလရဲ႕ ဆုိတဲ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ကူညီလုိတဲ့စိတ္နဲ႔ ကုသုိလ္ျပဳကာ အမွ်ေဝသင့္တယ္. . . တဲ့။
ဒါေပမယ့္ ေသၿပီးမွ ေစာင့္ယူရတဲ့ ကုသုိလ္ဆုိတာ ၂၅% ၅၀% ေလာက္သာ ေသခ်ာမယ္။ မေသခင္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ထားရင္ေတာ့ ၁၀၀ % ေသခ်ာတာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးရွင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက-
" ယခုပင္လ်င္ မအုိခင္က/မနာခင္က/မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့ " လုိ႔ တုိက္တြန္းထားပါတယ္။
သုခိ အတၱာနံ ပရိဟရႏၱဳ
ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိဆႏၵအတုိင္း ထမ္းရြက္ႏုိင္ပါေစ။
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳ
ဆရာေတာ္ အရွင္သုခမိႏၵ (စ၀္ဆုခမ္း)
( ၁) ငရဲက်သြားသူ- အကုသုိလ္ ဆုိးက်ဳိးေပးခံေနရသူျဖစ္လုိ႔ သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေတြလုပ္၊ အမွ်အတမ္းေပး ေဝေသာ္လည္း မသိႏုိင္၊ သာဓုမေခၚႏုိင္လုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ပါ။
( ၂) တိရစၦာန္ဘဝ ေရာက္သြားသူ- တိရစၦာန္ဆုိတာ လူ႔စကား နားမလည္ေတာ့ဘူး။ သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေပးေသာ္လည္း မသိႏိုင္၊ သာဓုမေခၚႏုိင္လုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ပါ။
( ၃) လူ႔ဘဝ ေရာက္သြားသူ- လူ႔ဘဝကုိ ရသြားရင္ အတိတ္ကဘဝကုိ မမွတ္မိေတာ့တာေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း၊ အလွဴအတန္း ျပဳေပးတဲ့အခ်ိန္ သေႏၶသားျဖစ္ေနရင္ ဘာမွ မသိေသးတာေၾကာင့္ သူ႕ကုိ ရည္စူးၿပီး ေကာင္းမႈလုပ္ အမွ်ေဝေသာ္လည္း သူမရႏုိင္ပါ။
( ၄) နတ္ျပည္ေရာက္သြားသူ- နတ္စည္းစိမ္ဟာ လူ႔စည္းစိမ္ထက္ အဆမ်ားစြာ သာလြန္တယ္။ ေသဆံုးတဲ့သူ နတ္ျပည္ေရာက္သြားရင္ အသစ္စက္စက္ နတ္စည္းစိမ္ကုိ ခံစားစံစားေနရလုိ႔ လူ႔ျပည္က သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္လုပ္ အမွ်ေပးေ၀ေသာ္လည္း သူမသိအား၊ သာဓုမေခၚအားတာေၾကာင့္ နတ္ျပည္ေရာက္သူလဲ ျပဳေပးတဲ့ကုသုိလ္ သာဓုမေခၚအားလုိ႔ မရႏုိင္ပါ။
ကုသုိလ္အဘုိ႔ဘာဂ ရႏုိင္တဲ့သူကေတာ့ -
( ၅) ေပတဘ၀ ေရာက္တဲ့သူ- ၿပိတၱာျဖစ္ေနသူ (ေဝမာနိကၿပိတၱာ) ကေတာ့ လူ႔ဘ၀နဲ႔ လြန္စြာနီးကပ္တဲ့ ဘ၀လုိ႔ ဆုိရမယ္။ သူတုိ႔မွာ အစားအေသာက္ အဝတ္အထည္နဲ႔ ေနဖုိ႔အတြက္ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြပါ။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ တေစၦ၊ သရဲစတာေတြဟာ ၿပိတၱာေတြပါ။
[လူအမ်ားစု အထင္မွားေနတဲ့ ဝိညာဥ္ေကာင္ ဆုိတာလဲ အဲဒီ ၿပိတၱာေတြပဲ၊ သူတုိ႔က တခ်ဳိ႕မွာ အေတာ္အသင့္ တန္ခုိးရွိတယ္၊ လူေတြ သူတုိ႔ကို ေတြ႕ျမင္ေအာင္ ဖန္ဆင္းျပႏုိင္စြမ္းရွိတယ္။ ဆုိလုိတာက တခ်ဳိ႕ ၿပိတၱာတုိ႔၊ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ရုပ္ခႏၶာ ဖဲြ႕စည္းပံုဟာ အင္မတန္ ႏူးညံ့လြန္းလုိ႔ လူမ်က္စိနဲ႔ မျမင္ႏုိင္ဘူး။ အထက္အဆင့္ျမင့္နတ္ေတြကုိ ေအာက္နိမ့္တဲ့ နတ္ေတြက မျမင္ႏုိင္ဘူး။ နတ္ေတြကလည္း သူတုိ႔ထက္ ရုပ္ႏုတဲ့ ျဗဟၼာကို မျမင္ႏုိင္ဘူး။ ျဗဟၼာတစ္ပါးပါးက တာဝတႎသာရွိ သုဓမၼာဇရပ္မွာ တရားလာေဟာ မယ္ဆုိရင္ သူ႔ရုပ္ကုိ နတ္ေတြ ျမင္ရေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖန္ဆင္းၿပီးမွ တရား လာေဟာရတယ္။ ဘုရားလက္ထက္တံုးက ျဗဟၼာတစ္ပါး သူ႔ရဲ႕ ပကတိကုိယ္နဲ႔ လူ႔ျပည္ဆင္းၿပီး ဘုရားကုိ လာဖူးတာ ေျမႀကီးေပၚ ရပ္လုိက္တာနဲ႔ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ေထာက္တည္ရာ မရဘဲ ေျမႀကီးထဲကုိ နစ္ျမဳပ္ကာ ဝင္ဝင္သြားေနေတာ့တယ္။ သူက ျပန္ထုတ္လုိက္ ျပန္ရပ္လုိက္ ျပန္နစ္၀င္သြားလုိက္ ျဖစ္ေနၿပီး ဘုရားကုိ ေကာင္းစြာ မဖူးရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က သူ႔ကုိ ရုပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖန္ဆင္းၿပီး ရပ္ပါလုိ႔ နည္းလမ္းေပခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပရေလာကသားေတြဟာ (ေလထက္) ရုပ္ႏုတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ကုိ မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ရပါဘူး။ (ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ နတ္မ်က္စိအျမင္ရွိသူေတာ့ ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္) သူတုိ႔က ျမင္ေအာင္ ဖန္ဆင္းျပမွ လူေတြက ျမင္ရၿပီး သရဲႀကီး၊ တေစၦႀကီးဆုိၿပီးေတာ့ လန္႔ၾကတာ။ အမွန္ကေတာ့ သူတုိ႔ဆင္းရဲလြန္းလုိ႔ လူေတြထံ အကူအညီ ေတာင္းခ်င္ၾကတာပါ။ ငါမကၽြတ္ေသးဘူး ငါ့ကုိ ကယ္ပါဦးဆုိတဲ့သေဘာေပါ့။ တခ်ဳိ႕ေတာ့ အိပ္မက္ေတြ ေပးတတ္တာေပါ့။ ]
ၿပိတၱာဘဝ ေရာက္ေနတဲ့သူေတြကိုေတာ့ သီလရွိတဲ့သူေတြကုိ ပင့္ဖိတ္လွဴဒါန္း စာဂၿပီး သူတုိ႔ကုိ တုိင္တည္ ရည္စူးကာ အမွ်ေပးေဝရင္၊ သူတုိ႔ကလည္း သိရွိၿပီး သာဓုေခၚရင္ေတာ့ အကၽြတ္တရားရႏုိင္တယ္။ ဒီေနရာ အကၽြတ္တရား ရႏုိင္တယ္ဆုိတာက ဒုကၡဘဝမွ ကၽြတ္ၿပီး သုခဘဝကုိ ေရာက္သြားတာကုိ ဆုိလုိတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း ေပတဝတၳဳမွာ သက္ေသ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ေသသြားတဲ့သူ ရည္ၿပီးလွဴ ေသသူမရ ဘယ္သူရ ဆုိတဲ့အေမးကုိလည္း ဒီလုိပဲ ေျဖၾကားပါရေစ။
ဝင္ေပါက္ တစ္ေပါက္သာ ရွိတဲ့အိမ္ထဲကုိ ဝင္သြားတဲ့အခါ ျပန္ထြက္ခ်င္ရင္ အဲဒီ ဝင္ေပါက္ကပဲ ျပန္ထြက္ရသလုိ ေသတဲ့သူ အတြက္ ဆုိၿပီး လွဴဒါန္း အမွ်ေဝသြားလုိက္ေပမဲ့ ေသတဲ့သူမရရင္လဲ အလွဴအဒါန္းမွာ ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံ လုပ္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ကုသုိလ္ရပါတယ္။
ပညာရွိမ်ားက ေနာက္ထပ္ တစ္မ်ဳိး ေကာက္ခ်က္ခ်တာလဲ မွတ္သားစရာေကာင္း ပါတယ္။
သံသရာမွာ မိခင္ ဖခင္ ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္ဖူးသူ ေလာကမွာ မရွိ ဆုိတဲ့အတုိင္း ေသဆံုးၿပီး ၿပိတၱာဘဝေရာက္ေနတဲ့ မိမိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြ ရွိေနမွာပဲ။ သေဗၺသတၱာ၊ သတၱဝါအားလံုးကုိေတာင္ အမွ်ေပးေဝေလေသးေတာ့ ေသဆံုးတဲ့သူကုိ ကုသုိလ္ ရရ မရရ အမွ်အတန္း ေပးေဝသင့္တယ္လုိ႔ ဆုိထားတယ္။ တစ္ေယာက္မရရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ရႏုိင္ေကာင္းေလရဲ႕ ဆုိတဲ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ကူညီလုိတဲ့စိတ္နဲ႔ ကုသုိလ္ျပဳကာ အမွ်ေဝသင့္တယ္. . . တဲ့။
ဒါေပမယ့္ ေသၿပီးမွ ေစာင့္ယူရတဲ့ ကုသုိလ္ဆုိတာ ၂၅% ၅၀% ေလာက္သာ ေသခ်ာမယ္။ မေသခင္ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ထားရင္ေတာ့ ၁၀၀ % ေသခ်ာတာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးရွင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက-
" ယခုပင္လ်င္ မအုိခင္က/မနာခင္က/မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့ " လုိ႔ တုိက္တြန္းထားပါတယ္။
သုခိ အတၱာနံ ပရိဟရႏၱဳ
ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိဆႏၵအတုိင္း ထမ္းရြက္ႏုိင္ပါေစ။
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳ
ဆရာေတာ္ အရွင္သုခမိႏၵ (စ၀္ဆုခမ္း)
0 comments:
Post a Comment