ဓမၼအသိျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရဖို႔ အခ်က္ ၄ ခ်က္ ။

ဓမၼအသိျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရဖို႔ အခ်က္ ၄ ခ်က္ ။
==================
ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ရဖို႔ဆိုတာ အခ်က္ ၄ ခ်က္ လိုပါတယ္။ အဲဒီ အခ်က္ ၄ ခ်က္နဲ႔
ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္စြမ္းအားေတြကို ေလ့က်င့္ေပးရပါမယ္။
(၁)။“ငါ့သႏၱာန္မွာ ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေစရပါမယ္”။ ငါ့သႏၱာန္မွာ ဒီလူ႕ဘ၀ ရလာတဲ့အခ်ိန္
မွာ “ ကုသိုလ္စိတ္ ” ေတြ မ်ားမ်ား ျဖစ္ေစရပါမယ္။ ကုသိုလ္ဆိုတာ အဆိုးတရားေတြ ဖယ္ရွား
ၿပီး အေကာင္းတရားေတြကို ေဖၚေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားရွိတဲ့ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာ
ဟတို႔ ရွိရပါမယ္။ 
အေလာဘဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ပစၥည္းကို အမ်ားနဲ႔ မွ်ေ၀ခံစားႏိုင္ဖို႔ ေလာကမွာလူဆိုတာ အ
ေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ပစၥည္းကို ဆုပ္ကိုင္မထားဘဲနဲ႔ မွ်ေ၀ခံစား သံုး
စြဲႏိုင္ရပါမယ္။ စြန္႔လြတ္ႏိုင္တဲ့စိတ္မ်ိဳး အေလာဘစိတ္ကို ထားႏိုင္ရပါမယ္။ အေဒါသဆိုတာ အ
မ်ားရဲ႕အက်ိဳးကို လိုလားတဲ့ ေမတၱာျဖစ္ပါတယ္။ အေမာဟဆိုတာ ဘာကိုလုပ္သင့္သလဲ၊ ဘာကို
မလုပ္သင့္ဘူးလဲ ဆိုတာကို သိတဲ့ အသိပညာ ျဖစ္ပါတယ္။ 
အဲဒီ သဘာ၀တရားေတြဟာ အဆိုးတရားေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္တာမို႔ ကုသိုလ္လို႔ ေခၚပါ
တယ္။ အဲဒီ ကုသိုလ္တရားေတြ ကိုယ့္ရဲ႕သႏၱာန္မွာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရပါမယ္။
(၂)။ “အေလ့အက်င့္ လိုအပ္ပါတယ္”။ ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ “သမုဒါစာရ” အေလ့
အက်င့္ လိုအပ္ပါတယ္။ ဥပမာ=မနက္ အိပ္ရာထရင္ မ်က္ႏွာသစ္ပါမယ္၊ ဘုရားရွိခိုးပါမယ္ဆိုတဲ့
အေလ့အက်င့္ လုပ္ထားရပါမယ္။ ဘုရားရွိခိုးလို႔ၿပီးမွ မနက္စာ စားပါမယ္၊ ဘုရားမရွိခိုးဘဲနဲ႔ နံ
နက္စာ မစားဘူးလို႔ ဒီလို အေလ့အက်င့္မ်ိဳး ထားရပါမယ္။ ေနာက္.. ေမတၱာပို႔မယ္ ဆိုရင္လည္း
ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္သူအိမ္သားေတြက စၿပီးေတာ့ သတၱ၀ါေတြ က်န္းမာၾကပါေစဆိုၿပီး ေမတၱာပို႔လို႔ရပါ
တယ္။ သတၱ၀ါတိုင္းရဲ႕ အားလံုးအေပၚမွာ ေမတၱာထားႏိုင္ရပါမယ္။
ေမတၱာဆိုတာ ရင္ထဲ ႏွလံုးထဲမွာ အမုန္းတရားေတြကို ဖယ္ရွားၿပီးေတာ့ အက်ိဳးလိုလား
တဲ့ စိတ္မ်ိဳးကို ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ အေလ့အက်င့္ဆိုတာ ေလ့က်င့္ေပး
ရပါတယ္။
(၃)။ “ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ညႊတ္ေနရပါတယ္”။ ကုသိုလ္အတြက္“ပရိဏာမန” အၿမဲတမ္း
ကိုယ္ရဲ႕ စိတ္ကေလးကို ေကာင္းတဲ့ဘက္ကိုပဲ ညႊတ္ေနေအာင္ ထားေပးရပါမယ္။ ဆိုၾကပါစို႔...
တစ္ေယာက္တည္း ေအးေဆးစြာေနမိရင္ ဘာကိုေတြးမိသလဲဆိုတာ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ၊ ကိုယ့္
စိတ္ေလးဟာ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ညႊတ္ေနရပါမယ္၊ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ညႊတ္ေနမိလို႔ရွိရင္
ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို သတိထားၿပီး ညႊတ္မိေအာင္ ထိန္းသိမ္းေလ့က်င့္ ေပးရပါမယ္၊ ေကာင္းတဲ့
ဘက္ကို အၿမဲတမ္း ဦးလွည့္ေပးရပါမယ္။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ လိုလားသူ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဦးလွည့္
ေပးရပါမယ္။ ေမတၱာပြားဖို႔အတြက္ ဦးလွည့္ေပးရပါမယ္။ ဒီလို ေလ့က်င့္ ေပးရပါမယ္။
(၄)။ “ႏွလံုးသြင္း မွန္ရပါမယ္”။ “အာဘုဇိတ” ေခၚ ႏွလံုးသြင္းတရား၊ ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္
မွဳက အလြန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒါကို ျမတ္စြာဘုရားက ေယာနိေသာမနသိကာရ လို႔ေျပာပါ
တယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားတာ၊ အသိဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားတာ၊ ႏွလံုးသြင္းမွဳ မွန္ကန္တာ၊ လိမၼာ
ပါးနပ္စြာ စဥ္းစားတာကို ေယာနိေသာမနသိကာရလို႔ ေခၚပါတယ္။ ဘယ္ကိစၥပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေယာနိ
ေသာမနသိကာရ မထားတတ္လို႔ရွိရင္ ကုသိုလ္လုပ္ေနတာေတာင္မွ ကုသိုလ္မရဘဲ ျဖစ္တတ္ပါ
တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေပမွာ “ေယေကစိ ကုသလာဓမၼာ သေဗၺေတ ေယာနိေသာမနသိကာရ မူ
လကာ ” လို႔ ဆိုပါတယ္။ “ ကုသိုလ္ မွန္သမွ်တို႔သည္ ေယာနိေသာမနသိကာရ ေပၚမွာ အေျခခံ
ၾကသည္။” လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားထားပါတယ္။ 
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကုသိုလ္တစ္ခု ျဖစ္ဖို႔ရာ ေဟာဒီအခ်က္ ၄ ခ်က္နဲ႔ ျပည့္စံုရပါမယ္။ မိမိစိတ္
ကို အၿမဲတမ္း ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေစရပါမယ္ဆိုၿပီး သႏၷိဌာန္ ခ်ထားလိုက္ပါ။ စိတ္ကို ေကာင္းတဲ့
ဘက္ အၿမဲတမ္း ဦးညႊတ္ေစရပါမယ္။ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ေပးရပါမယ္။
ေယာနိေသာမနသိကာရ ထားႏိုင္ရပါမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုရင္ စိတ္ဟာ အၿမဲတမ္း ကု
သိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေနပါမယ္။ 
ကုသိုလ္ေတြ မ်ားလာျခင္းအားျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရလာပါမယ္။ ယခုဘ၀မွာ
လည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကာ ေနာင္ဘ၀မွာလည္း ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးကို ခံစားရပါမယ္။ 
ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ အေပါင္းတို႔ ေယာနိေသာမနသိကာရ တရားကို
က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ နည္းလမ္းမွန္စြာ ဘ၀မွာ ေနထိုင္ႏိုင္ၾကၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡကင္းရာ ျမတ္နိဗၺာန္ကို
ရရွိ စံစားခံစားႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။