စံုလင္ျပည့္၀တဲ့ “ေရႊေခတ္” နဲ႔ ၊ “ ယေန႔လူသားမ်ားရဲ႕ မနက္ျဖန္ကမၻာ ”

စံုလင္ျပည့္၀တဲ့ “ေရႊေခတ္” နဲ႔ ၊ “ ယေန႔လူသားမ်ားရဲ႕ မနက္ျဖန္ကမၻာ ” 
================================
တစ္ခ်ိန္တုန္းက လူသားေတြဟာ ဒီကေန႔ အေျခအေနမ်ိဳး မေရာက္ခင္ အလြန္သာ
ယာ ေအးခ်မ္းၿပီးေတာ့ အစစအရာရာ စံုလင္ျပည့္၀တဲ့ “ေရႊေခတ္” လို႔ ေခၚရမယ့္ ေခတ္တစ္
မ်ိဳးကို ႀကံဳခဲ့ၾကရပါတယ္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ လူသားေတြရဲ႕ သက္တမ္းဟာ ႏွစ္ ၈၀၀၀၀
သက္တမ္းရွည္တယ္။ ႏွစ္ ရွစ္ေသာင္း သက္တမ္းရွည္တဲ့ လူ႕ေလာကမွာ ျပႆနာအလြန္နည္း
ပါးၿပီး လူေတြဟာ အင္မတန္သာယာ ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႕စရာေကာင္းတဲ့ လူ႕ဘံုလူ႕
ဘ၀မွာ ေနခဲ့ၾကရတယ္ဆိုတာကို သိရပါတယ္။
ထိုေခတ္ ထိုအခါမွာ အုပ္စိုးတဲ့ ဘုရင္ႀကီးက စၾကာရတနာကို ပိုင္စိုးတဲ့ စၾက၀ေတး
မင္းႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ထို စၾက၀ေတးမင္းႀကီးဟာ စၾကာမင္းရဲ႕ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းႏွင့္အညီ
တိုင္းျပည္ကို အုပ္စိုးခဲ့ၾကပါတယ္။ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို အကာအ
ကြယ္ေပးျခင္း၊ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကို စီမံေဆာင္ရြက္
ေပးျခင္းဆိုတဲ့ အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။
မိမိတို႔အုပ္စိုးတဲ့ ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ တရားဥပေဒကို ဆန္႔က်င္တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြ မျဖစ္
ေပၚဖို႔ ဆိုတာကို အေလးအနက္ထားၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ၾကပါတယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္း
က တိုင္းျပည္မွာ အလြန္ဆင္းရဲမြဲေတတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ မရွိရေလေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ စီမံခ်က္
တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီစီမံခ်က္က ဓနေငြေၾကြး မျပည့္စံုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဘုရင့္ဘ႑ာေတာ္
ကေန ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဓနေၾကြးေငြ ေထာက္ပံ့ေပးတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုေခတ္ ထိုအခါမွာ စားစရာမရွိေအာင္ ဆင္းရဲတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး မရွိေအာင္ ဘုရင္ႀကီးက
ဒါကို အေလးအနက္ထားၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ပါတယ္။ အဓနလို႔ေခၚတဲ့ ဓနေၾကြးေငြ မျပည့္
စံုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို “ဓနမႏုပၸါဒိတံ” ဓနေၾကြးေငြေတြကို ထုတ္ၿပီးေတာ့ ေပးတယ္။ ေထာက္ပံ့
အကူအညီ ေပးတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႔ တိုင္းျပည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာၿပီးေတာ့ ျပႆနာမရွိ ပက
တိေအးခ်မ္းသာယာတယ္။ တိုင္းျပည္ႀကီးဟာ ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာစြာ လူ႕ေလာက လူ႕ကမၻာ
မွာ တည္တံ့ခဲ့ပါတယ္။ ။