ယခု ဘုရားရွင္၏ သာသနာတြင္
၀ိပႆနာ၏ အေျခခံ ျဖစ္ေသာ
နာမ႐ႈပပရိေစၧဒဉာဏ္ႏွင့္ ပစၥယ
ပရိဂၢဟဉာဏ္ေလာက္ကိုမွ အား
ထုတ္နာၾကားျခင္းမျပဳဘဲ ေနာက္
ပြင့္မည့္ ဘုရားရွင္ကို ဖူးေတြ႕ရ
ေအာင္ ဆုေတာင္းေနၾကသူမ်ား
အထူးသတိျပဳသင့္ေသာအခ်က္
တစ္ခ်က္ရွိ၏။
၀ိပႆနာတရားအေျခခံကေလး
မွမရွိေသာသူသည္ ဘုရားရွင္ကို
မ်က္စိေရွ႕တြင္ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ္
လည္း ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ့ဖို႔ေနေန
သာသာ ဘုရားရွင္မွန္းပင္မသိႏိုင္
ေခ်။ ဓမၼစၾကာတရားကိုေဟာေပး
ခ်င္သျဖင့္ သူတို႔ထံလိုက္လာေသာ
ဘုရားရွင္ကို ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးသည္ရွိခိုး
ျဖင္းမျပဳရန္ ေနရာထုိင္ခင္းမေပး
ၾကရန္ တိုင္ပင္ထားၾက၏။
ဤကား ဘုရားရွင္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရ
ေသာ္လည္း တရားမျမင္ေသာေၾကာင့္
ဘုရားရွင္မွန္းပင္ မသိႏိုင္ျခင္းျဖစ္၏။
ပကၠဳသာတိမင္းႀကီးသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္
အခန္းတစ္ခန္းတည္းတြင္ တည္းခိုေန
ရေသာ္လည္း သူဖူးေတြ႔ခ်င္ေနေသာ
ဘုရားရွင္မွန္း မသိခဲ့။ ဘုရားရွင္ေဟာ
ၾကားေသာ ဓါတ္ေျခာက္ပါးတရားကို
နာၾကားရၿပီး အနာဂါမ္တည္ေသာအခါ
မွပင္ ဘုရားရွင္မွန္းသိရွာ၏။
ဘုရားျဖစ္ၿပီးကာစ အခ်ိန္က လမ္းတြင္
ဥပကႀကီးႏွင့္ေတြ႔၏။ ဥပက က ေမး
ေသာေၾကာင့္ မာရ္ငါးပါးကုိ ေအာင္ျမင္
ေသာ ဇိန ( ဘုရားရွင္ ) ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာၾကားေသာ္လည္း ဥပကကား စိတ္
ခ်လက္ခ် ယံုၾကည္ပံု မရဘဲ ဇိနဆုိတာ
ဟုတ္ေလာက္ပါေပတယ္ဟု ေျပာၿပီးလမ္း
ခြဲသြားခဲ့၏။ ဤသည္လည္းတရားကိုမျမင္
ေသာေၾကာင့္ ဘုရားကိုမျမင္ျခင္းပင္ျဖစ္
၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ယခုဘုရားသာသနာမွာပင္
၀ိပႆနာတရားကို အေျခခံရေအာင္နာ
ၾကားအားထုတ္ထားသင့္၏။ သို႔မွသာ
ေနာက္ပြင့္မည့္ ဘုရားရွင္ကိုဖူးေတြ႕ရ
ေသာအခါ ဘုရားရွင္မွန္းသိႏုိင္မည္ျဖစ္
၏။ သို႔မဟုတ္ပါက ဘုရားရွင္ကိုေတြ႕
ျမင္ရပါေသာ္လည္း ဘုရားမွန္းပင္သိႏိုင္
မည္မဟုတ္ေပ။
ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕၊ မႏၱေလးေက်ာင္းဆရာေတာ္။
ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ
လူငယ္မ်ားအတြက္ ဂမၻီရ၀ိပႆနာ
0 comments:
Post a Comment