ကံ၏အက်ဳိးတရားေၾကာင့္ ဇာတိပဋိသေႏၶ
တဖန္ျပန္၍ေနရျခင္း
ကံ၏အက်ဳိးတရားေၾကာင့္ ဇာတိပဋိသေႏၶ
တဖန္ျပန္၍ေနရသည္ဟူေသာအခ်က္ကို
ရွင္းျပႏိုင္ပါမည္ေလာ။ ထိုကံ၏ အက်ဳိး
တရားသည္ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္ တစ္ဦး တစ္
ေယာက္မစုေတမီွ အဘယ္အရပ္ အဘယ္
ဌာနတြင္ တည္ရွိေနပါသနည္း။ ထိုကံ၏
အက်ဳိးတရားကို ဆရာေတာ္ ျပႏိုင္ပါမည္
ေလာ။ မွတ္ခ်က္။ ။ ကံ၏အက်ဳိးဟူေသာ
စကားႏွင့္ကမၼ၀ိပါကစကားသည္ အတူတူ
ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္။ ။ ကံရဲ႕ အက်ဳိူးတရား
တနည္းအားျဖင့္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ မေနာ
ကံတို႔ရဲ႕အက်ဳိးတရားဟာ လက္နဲ႔ကိုင္ဖမ္း
လို႔ မျဖစ္ဘူး။ မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္လို႔လည္းမျမင္
အပ္ဘူး။ ဒီကံရဲ႕ အက်ဳိးတရားဆိုတာဟာ
ကံဆိုတဲ့တရားရဲ႕ ပင္ကုိယ္အႏုသယအား
သာလွ်င္ျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းတရားတိုင္း
မွာ အက်ဳိးတရားရွိတာခ်ည္းဘဲ။ အခုေဟာ
ဒီ ပရိသတ္မွာရွိေနတဲ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ
အတိတ္ဘ၀ကကံအေၾကာင္းတရားေၾကာင့္
စြမ္းရည္သတၱိအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ဂုဏ္သတၱိအမ်ဳိးမ်ဳိး
စိတ္ေန သေဘာထား အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အက်င့္
စာရိတၱအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ပတ္၀န္းက်င္အမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲ
ျပားေနၾကရတယ္။ ဒါဟာအတိတ္ဘ၀ကံရဲ႕
မ်က္ျမင္ အက်ဳိးတရားေတြဘဲ။ ဒီကံတရား
ရဲ႕အဓိကေစ့ေဆာ္တိုက္တြန္းမႈဟာ ေစတ
နာႏွင့္တကြေသာစိတ္ျဖစ္တယ္။ ႐ုိး႐ုိးေျပာ
ေနက်ဆိုေနက်စကားနဲ႔ေျပာရတယ္ဆိုရင္
ေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္လို႔ဘဲ ေခၚရမွာေပါ့။
ယခုမ်က္ျမင္ေလာက တရား႐ုံးေတြမွာလဲ
ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အဓိကထားၿပီး တရားစီ
ရင္ေနၾကတာပဲမဟုတ္လား ဒကာႀကီး။
ဒကာႀကီး။ ။ ယခုမ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာေတြ႕
ႀကံဳ ခံစားေနၾကရတဲံ့ ကံရဲ႕ အက်ဳိးကိုေတာ့
တပည့္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဒီအက်ဳိးတရားေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕က လစာေတြ
အျမတ္ေတြ ဆုေတြရၿပီး တခ်ဳိ႕ကအျပစ္ဒဏ္
ေတြ ခံၾကရတာလဲ မ်က္ျမင္ ကုိယ္ေတြ႕ပါပဲ
ဆရာေတာ္။ ဒါေပမယ့္ ယခုမ်က္ေမွာက္ဘ၀
ရဲ႕ ကံအေၾကာင္း တရားေၾကာင့္ အနာဂတ္
ဘ၀မွာဇာတိပဋိသေႏၶ တဖန္ျပန္ေနျခင္းဆို
တာကိုေတာ့ မယံုၾကည္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္
ဆရာေတာ္။ တကယ္လို႔ကံရဲ႕အက်ဳိးတရား
ေၾကာင့္ ဇာတိပဋိသေႏၶျပန္ေနရတယ္ဆုိတဲ့
သေဘာနဲ႔ပဲ ယံုၾကည္လက္ခံထားဦးေတာ့
ဒီကံရဲ႕အက်ဳိးတရားဟာ အၾကင္သူတစ္ဦး
တစ္ေယာက္ အသက္ရွင္ေနစဥ္ ကာလ
အတြင္းဦးေခါင္းထဲမွာပဲ ကိန္း၀ပ္ေနသလား၊
ဦးေႏွာက္ထဲမွာပဲ ကိန္း၀ပ္ေနသလား၊ လက္
ေတြထဲမွာပဲကိန္း၀ပ္ေနသလား၊ သူ႔အနားမွာ
ပဲကိန္း၀ပ္ေနသလားဆိုတာသိလိုလွပါတယ္။
ဆရာေတာ္။ ။ အင္းဒီခက္ခဲနက္နဲတဲ့ျပ
ႆနာကိုပံုပမာနဲ႔ရွင္းျပမွပဲ ဒကာႀကီးနားလည္
သေဘာေပါက္မွာဆိုေတာ့ ကံရဲ႕အက်ဳိးတရား
ဟာ အၾကင္တဦးတေယာက္ မစုေတမခ်င္း
မည္သည့္ေနရာ မည္သည့္ဌာနမွာ ကိန္း၀ပ္
ေနတယ္ဆိုတာဥပမာနဲ႔ရွင္းျပမယ္။ ကဲဒကာ
ႀကီး ႏွလံုးသြင္းေပေတာ့။
ဥပမာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ညအခ်ိန္ စာေရး
ခ်င္တယ္တဲ့.။ အဲဒီေတာ့ သူဟာ ဖေယာင္းတိုင္
တစ္တိုင္ကိုထြန္းတယ္။ အဲဒီေနာက္ မင္အုိးထဲ
မွာမင္တံကိုစိုက္ၿပီး စာတစ္ေစာင္ကို ေရးတယ္။
အဲဒီလို ေရးၿပီးတဲ့ေနာက္ သူဟာ မင္အိုးေတြမင္
တံေတြကုိ သိမ္းၿပီးေတာ့ကာ မီးမႈတ္ၿပီး အိပ္
လိုက္တယ္။ စိတ္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္ဆုိတဲ့ မင္တံနဲ႔မင္
အိုးကိုလဲ သိမ္းလိုက္ၿပီ၊ ေစတနာနဲ႔တူတဲ့ မီးကို
လဲ ၿငိမ္းလိုက္ၿပီ။ ေနာက္ဆံုး ကာယကံမႈႏွင့္တူ
တဲ့ လက္ကလဲမေရးေတာ့ဘူး။ ရပ္လိုက္ၿပီ။
ဒါေပမယ့္ အက်ဳိးတရားဆိုတဲ့ စာဟာေတာ့ ဟုိ
စာရြက္ေပၚမွာဘဲရွိေနတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီ
အက်ဳိးတရားဟာႏွစ္ကာလရွည္လ်ားစြာတည္
ရွိေနဦးမွာေပါ့.။ အဲဒီလိုပဲ ကံရဲ႕အက်ဳိးတရား
ဟာလဲ ေသသည္အထိတည္ရွိေနၿပီး ဇာတိပဋိ
သေႏၶတဖန္ျပန္ေနေစတာေပါ့ဒကာႀကီး။
ဒကာႀကီး။ ။ ဒီကိစၥမွာေတာ့ ေရးလိုက္တဲ့စာ
ဟာစာရြက္ေပၚမွာတင္ၿပီးက်န္ေနခဲ့ေတာ့ မ်က္
ျမင္ျဖစ္ၿပီး ရွင္းပါတယ္ ဆရာေတာ္။ ဒါေပမယ့္
ကံရဲ႕ အက်ဳိးတရား ကိန္း၀ပ္တဲ့ေနရာနဲ႔ ပတ္
သတ္လို႔ေတာ့ မရွင္းေသးဘူးဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ကဲဒါျဖင့္ ဒကာႀကီးကို ဦးပဥၥင္း
ကေမးမယ္။ ဒကာႀကီးေျဖပါဦး။
ဒကာႀကီး။ ။ မွန္ပါ။ ေျဖပါ့မယ္ ဆရာေတာ္.။
ဆရာေတာ္။ ။ ေလဟာ ဘယ္ေနရာမွာကိန္း၀ပ္
ေနလဲ ဒကာႀကီး။
ဒကာႀကီး ။ ။ ဘယ္ေနရာမွာမွ မကိန္း၀ပ္ပါ
ဘူး ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ေလဟာ ဘယ္ေနရာမွာမွ ကိန္း
၀ပ္မေနေသာ္လဲ တကယ္ကေတာ့ ရွိေနသလိုဘဲ
ကံရဲ႕အက်ဳိးတရားဟာလဲ ကိန္း၀ပ္တဲ့ေနရာ မရွိ
ေသာ္လဲအၾကင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ စုေတသည္
အထိရွိေနၿပီး ထိုသူကို ဇာတိပဋိသေႏၶတဖန္ျပန္
ေနေစတယ္ဒကာႀကီး။
ဒကာႀကီး ။ ။ တပည့္ေတာ္ျဖင့္ ဆရာေတာ္
အခုေပးတဲ့ ဥပမာနဲ႔လဲ ဒီျပႆနာကိုရွင္းရွင္းလင္း
လင္းနားမလည္ေသးပါဘူး ဆရာေတာ္။ ကံရဲ႕အ
က်ဳိးတရားေၾကာင့္ ဇာတိပဋိသေႏၶတဖန္ျပန္ေနရ
တယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔႔ ပတ္သတ္လို႔ မယံုတ၀က္
ယံုတ၀က္ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။
အဲဒီေတာ့ ဒီထက္ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာကို ေဆာင္
ေတာ္မူပါဦး ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ဒီလိုထင္ရွားျပတ္သားတဲ့ ဥပမာ
ကို ေဆာင္ရေအာင္ ဒကာႀကီးကို ဦးပဥၥင္းက ျပန္
ၿပီးေမးခြန္းထုတ္ရလိမ့္မယ္။
ဒကာႀကီး ။ ။ ထုတ္ေတာ္မူပါ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ။ ဒကာႀကီးမွာ ပညာအရည္အခ်င္း
နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ ဘြဲ႕ဘယ္ႏွစ္ဘြဲ႕ရွိပါသလဲ။
ဆရာေတာ္ ။ ။ အဲဒီဘြဲ႕ေတြကို ေျပာျပစမ္းပါဦး
ဒကာႀကီး။
ဒကာႀကီး။ ။ ဒီဘြဲ႕ေတြကေတာ့ အမ္(မ္)ေအ၊
ပီ အိပ္(ခ်္)ဒီ၊ ဒီအက္(စ္)၊ ဒီလစ္ ( တ္ ) နဲ႔ ဘား
အက္ ( တ္ ) ေလာဘြဲ႕မ်ား ျဖစ္ပါတယ္ ဆရာ
ေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ။ ဒီ ဘြဲ႕ေတြကိုရေအာင္ ဒကာ
ႀကီးဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ ႀကိဳးစားရသလဲ။.
ဒကာႀကီး ။ ။ ဒီဘြဲ႕အားလံုးကို ရဘုိ႕ရန္ အႏွစ္
သံုးဆယ္ေလာက္ႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ။ ခုနက ဒကာႀကီးေျပာခဲ့တဲ့ ဘဲြ႕
ငါးလံုးလံုးဟာ ဒကာႀကီးမွာ ရွိသလား။
ဒကာႀကီး ။ ။ တပည့္ေတာ္မွာ ဒီဘြဲ႕ငါးလံုးလံုး
ရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ။ ဒကာႀကီးမွာ ဒီဘြဲ႕ငါးလံုးလံုးနဲ႕
ပတ္သက္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိတယ္ဆိုရင္
အဲဒီ အရည္အခ်င္းေတြထဲက ဒီအက္( စ္ ) စီ
ဘြဲ႕ရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြကို ဦးပဥၥင္းကို ေရြး
ထုတ္ၿပီးေတာ့ ျပစမ္းပါ။
ဒကာႀကီး ။ ။ ဒီသိပၸံပညာဘြဲ႕နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့
လက္မွတ္ကို တပည့္ေတာ္ ထုတ္ျပႏုိင္ပါတယ္
ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ဦးပဥၥင္းက ဒကာႀကီးဟာေဒါက္
တာအယ္ (မ္)ေဘကာလို႔ တိတိက်က်မေျပာႏုိင္
ဘူး။အဲဒီေတာ့ ဒကာႀကီးက စာရြက္စာတန္းေတြ
လက္မွတ္ေတြကို ထုတ္ျပလို႔လဲ အပိုပဲ။ ဦးပဥၥင္း
တိတိက်က်လိုခ်င္တာကေတာ့ ဒကာႀကီးမွာရွိ
တဲ့ ဒီသိပၸံပညာပါရဂူဘြဲ႕နဲ႕ဆိုင္ရာ အရည္အခ်င္း
ေတြကိုသာလိုခ်င္တာပဲ။
ဒကာႀကီး ။ ။ ဒီလို ဒီဘြဲ႕နဲ႕ဆိုင္တဲ့ အရည္
အခ်င္းေတြကို သီးသန္႔ ထုတ္ႏုတ္ျပဖို႔ကေတာ့
လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ဒကာႀကီးေျပာတဲ့အတိုင္းဆိုရင္
ဒကာႀကီးခုနကေျပာခဲ့တဲ့ ဘြဲ႕ငါးဘြဲ႕နဲ႔ ပတ္သတ္
တဲ့အရည္အခ်င္းေတြ ဒကာႀကီးမွာ မရွိဘူးလို႔ဘဲ
ဦးပဥၥင္းယူဆရေတာ့မွာေပါ့။
ဒကာႀကီး ။ ။ အမွန္တကယ္ကေတာ့ တပည့္
ေတာ္မွာ ဒီဘြဲ႕ငါးဘြဲ႕နဲ႔ဆိုင္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြ
ရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္။ ျဗိတိသွ်အစိုးရကေတာင္
ဒီအရည္အခ်င္းေတြ တပည့္ေတာ္မွာရွိတယ္လို႔
အသိအမွတ္ျပဳထားပါတယ္။
ဆရာေတာ္ ။ ။ ဒကာႀကီးက အခုလို အခိုင္
အမာ ေျပာရင္ျဖင့္ ဒကာႀကီးရဲ႕ အရည္အခ်င္း
ေတြဟာ ဒကာႀကီးရဲ႕ ဦးေခါင္းထဲမွာ ရွိတယ္
ေပါ့။
ဒကာႀကီး ။ ။ ဦးေခါင္းထဲမွာေတာ့ မရွိပါဘူး
ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ဒါျဖင့္ အသဲႏွလံုးထဲမွာလား။
ဒကာႀကီး ။ ။ အသဲႏွလံုးထဲမွာလည္း မဟုတ္
ပါဘူးဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ဒါျဖင့္ ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာလား။
ဒကာႀကီး ။ ။ ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာလဲ မဟုတ္ပါဘူး
ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ။ ဒါျဖင့္ လက္ေတြထဲမွာလား။
ဒကာႀကီး ။ ။ လက္ေတြထဲမွာလဲ မဟုတ္ပါဘူး
ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ။ ဒါျဖင့္ဒကာႀကီးအနားမွာပဲလား။
ဒကာႀကီး ။ ။ အနားမွာလဲ မဟုတ္ပါဘူးဆရာ
ေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ။ ဒကာႀကီးဟာ ႏွစ္ေပါင္းသံုး
ဆယ္နီးပါး ဒီဘြဲ႕ငါးဘြဲ႕နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ အရည္
အခ်င္းေတြနဲ႔ျပည့္ေအာင္ႀကိဳးစားလာခဲ့ရတယ္။
ဒီအရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ျပည့္စံုလာခဲ့တာလဲ ႏွစ္
ေပါင္း ၂၀နီးပါးရွိၿပီ.။ ဒီအရည္အခ်င္းေတြနဲ႔
ဒကာႀကီးဟာ တကယ္ျပည့္စံုတယ္ဆိုၿပီး ၿဗိတိ
သွ်အစိုးရက ဒကာႀကီးကို ဥပေဒပညာဆိုင္ရာ
ေကာလိပ္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းအုပ္ရာထူးကို
ေပးအပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒကာႀကီးဟာ
ဒကာႀကီးရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြကုိ ဘယ္မွာ သို
ေလွာင္ထားတယ္ဆိုတာ ေျပာမျပႏိုင္ဘူး။ ဒါ
တြင္မကဘူး။ ဒကာႀကီးမွာ အခုရွိေနတဲ့ အ
ရည္အခ်င္းေတြဟာမ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာဒကာ
ႀကီးရဲ႕ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈႀကိဳးစားမႈတို႔မွ ေပၚ
ထြက္လာရတဲ့ အက်ဳိးတရားေတြပဲ။ တနည္း
အားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဒကာႀကီးရဲ႕ မ်က္
ေမွာက္ဘ၀ကံရဲ႕ အက်ဳိးတရားေတြခ်ည္းပဲ။
ဒီ အက်ဳိးတရားေတြကို ဒကာႀကီးဟာ ေသ
သည့္တိုင္ေအာင္ ခံစားရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒ
ကာႀကီးဟာဒီအက်ဳိးတရားေတြကို ျပလဲမျပ
ႏုိင္ဘူး။ ဘယ္ေနရာမွာသူတို႔ကိန္းေနတယ္
လို႔လဲမေျပာႏိုင္ဘူး။ ဒီကံရဲ႕အက်ဳိးတရားဆို
တာ အၾကင္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသသည္
အထိထိုသူလုပ္ခဲ့ကုိင္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္မ်ားအတိုင္း
သူလုပ္ခဲ့တာ ေကာင္းရင္လဲေကာင္းသလိုဆိုး
ရင္လဲ ဆိုးသလို ေကာင္းက်ဳိး ဆိုးက်ဳိးတို႔ကို
ေပးေနတာဘဲ။ ၿပီးေတာ့ အခုဘ၀မွာလုပ္တဲ့
လုပ္ရပ္အလိုက္ အနာဂတ္ဘ၀မွာလဲ ကံရဲ႕
အက်ဳိးေပး ေကာင္းရင္လဲ ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔
ဇာတိပဋိသေႏၶ တဖန္ ျပန္ေနရမယ္။ ဆိုးရင္
လဲ ဒုကၡ ဆင္းရဲႀကီးစြာနဲ႔ ဇာတိ ပဋိသေႏၶ
တဖန္ျပန္ရမယ္။ ကဲ ဒကာႀကီး ဒီမျမင္အပ္
မျမင္ႏုိုင္တဲ့ ကံရဲ႕အက်ဳိးတရားေၾကာင့္ဇာတိ
ပဋိသေႏၶတဖန္ ဘယ္လ ုိျပန္ေနရမယ္ဆိုတဲ့
သေဘာကိုနားလည္သြားၿပီလား။
ဒကာႀကီး ။ ။ မွန္ပါ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ဥပမာ
ေၾကာင့္တပည့္ေတာ္ ဒီျပႆနာကို ေကာင္း
ေကာင္းႀကီးနားလည္သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ.
ဒီကံရဲ႕ အက်ဳိးတရားနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ တပည့္
ေတာ္မွာ သံသယမရွိ ခၽြင္းခ်က္မရွိ ယံုၾကည္
ပါၿပီဆရာေတာ္။ ဒါတြင္မကပါဘူး မွားယြင္း
တဲ့သမားယိုးက် ဖန္ဆင္းရွင္ ၀ါဒမွားေတြလဲ
ေျပေပ်ာက္ကုန္ပါၿပီ ဆရာေတာ္။.
ထိုအခ်ိန္တြင္ ပရိသတ္ထဲမွ ဖာရစီလူမ်ဳိး
ဒကာတစ္ေယာက္က ထ၍
ဆရာေတာ္ရဲ႕ကံ၏အက်ဳိးတရားႏွင့္ပတ္သတ္
တဲံ့ အသိဉာဏ္ ပညာသားပါတဲ့ ေဟာေျပာမႈ
ေၾကာင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အယူအဆမွားေတြ
သမ႐ုိးက်အျမင္မွားေတြဟာ အားလံုးအေမွာင္
ထုကို ေနေရာင္ျခည္က ခြင္းလိုက္သလို ကြယ္
ေပ်ာက္ကုန္ပါၿပီ။ ဒီအေၾကာင္းတရားရွိရင္ဒီအ
က်ဳိးတရားဟာလဲ မေသြရွိရမယ္ဆိုတဲ့ ျမင့္မား
မွန္ကန္လွတဲ့ ေဒသနာကို ဘယ္သူကမွ် မခ်ဳိး
ဖ်က္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကိုလဲ တပည့္ေတာ္တို႔အခိုင္
အၿမဲယံုၾကည္ၾကပါၿပီဆရာေတာ္။
ထို႔ေနာက္ ပရိသတ္ထုႀကီးတရပ္လံုးက သာဓု
အႏုေမာဒနာ ေခၚၾကေလသည္။
ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ။ ။ ေဒါက္တာ
ေအအယ္(မ္) ေဘကာ၊
ေျဖဆိုသူ ။ ။ အရွင္အရိယဓမၼ
0 comments:
Post a Comment