မီးလြတ္စားျခင္း

မီးလြတ္စားျခင္း
===========
ဗုဒၶဘာသာမ်ားထဲတြင္
"မီးလြတ္စားျခင္း" ကို သာသနာေတာ္အက်င့္ဟု ထင္မွတ္သူမ်ား ရွိပါသည္။
မီးလြတ္စားေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ားကိုလည္း
သူေတာ္စင္ သူေတာ္ျမတ္အလား သေဘာထား ၾကည္ညိဳၾက၏။
"မီးလြတ္စားျခင္း" ဟူသည္ မီးျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ထားျခင္းမရွိေသာ
အစားအစာ၊ သစ္သီးသစ္ဥတို႕ကိုသာ စားသံုးျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။
မီးလြတ္စားျခင္းဟူသည္-
(၁) သာသနာေတာ္က်င့္စဥ္ ဟုတ္ပါ၏ေလာ။
(၂) ဘုရားရွင္က ထင္းမီးလြတ္ေသာ အစားအစာကို စားျခင္းသည္
'အက်င့္ျမတ္' ဟု ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါ၏ေလာ။
(၃) ဗုဒၶအလိုက် 'မီးလြတ္စားနည္း' ရွိပါသေလာ
စသည္ စသည္ျဖင့္ ဆန္းစစ္ျခင္း၊ သံုးသပ္ျခင္း ျပဳလုပ္ရန္ လိုပါသည္။
စင္စစ္ေသာ္ သရက္သီးစားျခင္း၊ ငွက္ေပ်ာသီးစားျခင္း၊
သစ္သီးသစ္ဥစားျခင္း စသည္ ထင္းမီးလြတ္စားျခင္းသည္ သာသနာေတာ္ က်င့္စဥ္မဟုတ္ပါ။
ဘုရားရွင္က ထင္းမီးလြတ္စားရန္လည္း ညႊန္ၾကားေတာ္မူျခင္း မရွိခဲ့ပါ။
ျမန္မာအဘိဓာန္ (စာ-၂၆၉)တြင္မူ
'မီးလြတ္' ဟူေသာပုဒ္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ဖြင့္ဆိုခဲ့ပါသည္။
မီးလြတ္ (ၾကိယာ) - မီးေလာင္ေဘးမွ လြတ္ကင္းသည္။
မီးလြတ္ (နာမ္) - မီးျဖင့္ စီမံခ်က္ျပဳတ္ျခင္းမျပဳဘဲ
အမ်ားအားျဖင့္ အဓိဌာန္ႏွင့္ စားေသာက္ေသာ သစ္သီးသစ္ဥ စသည္၊
ဤသည္မွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အမ်ားနားလည္ထားသည့္အတိုင္း ဖြင့္ဆိုထားခ်က္မွ်သာ ျဖစ္၏။
ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္အလိုအရ မဟုတ္ပါ။
ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္တြင္ မီး ၇ ပါးကို ေဖာ္ျပ ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။
အဂၤုတၱနိကာယ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၢိသုတ္၌-
(၁) ရာဂမီး - လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း။
(၂) ေဒါသမီး - စိတ္ဆိုးစိတ္ပ်က္ျခင္း။
(၃) ေမာဟမီး - အမွန္တရားကို မသိျခင္း။
(၄) အာဟုေနယ်မီး - မိဘ ဆရာသမား စေသာ ေက်းဇူးရွင္မ်ားကို မျပစ္မွားျခင္းေၾကာင့္
ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ မေတြ႕ၾကံဳရျခင္း။
(၅) ဂဟပတိမီး - အိမ္ရွင္ လင္ေယာက္်ားကို မျပစ္မွားမေစာ္ကားေသာေၾကာင့္
အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးတို႕ ဆင္းရဲဒုကၡ မေတြၾကံဳရျခင္း။
(၆) ဒကိၡေနယ်မီး - ရဟန္းသံဃာ စေသာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္မ်ားကို
မေစာ္ကားေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ မေတြ႕ၾကံဳရျခင္း။
(၇) ထင္းမီး - အစားအေသာက္ကို က်က္ေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္ ဖုတ္ကင္ေသာ မီး။
အထက္ပါ မီး ၇ ပါးတြင္
(၁) ရာဂမီး၊ (၂) ေဒၚသမီး၊ (၃) ေမာဟမီး သံုးမ်ိဳးကို ပယ္အပ္၏။
ေရွာင္က်ဥ္အပ္၏။ မမွီ၀ဲအပ္။
ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမီးတို႕ တျငီးျငီး ေတာက္ေလာင္လွ်င္
ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားစြာႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရျပီး ကြယ္လြန္ေသာ္
ငရဲ၊ တိရိစၧာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ စေသာဘံုသို႕ လားေရာက္တတ္ပါ၏။
ထို႕ေၾကာင့္ ဤမီးသံုးမ်ိဳးမွာ ျငိမ္းေစအပ္၊ မေတာက္ပေစအပ္ ေသာ မီး ၃ မ်ိဳး ျဖစ္ပါ၏။
အာဟုေနယ်မီး၊ ဂဟပတိမီး၊ ဒကိၡေနယ်မီး ဟူေသာ မီး ၃ မ်ိဳးမွာ
ေဆာင္ထားရမည့္ မီးမ်ားျဖစ္ပါ၏။
ယင္းမီးသံုးမ်ိဳးကို ေကာင္းစြာ အေလးအျမတ္ျပဳ၍ ျမတ္ႏိုးေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္အပ္ပါ၏။
ထင္းမီးမွာမူ တစ္ခါတစ္ရံ ေတာက္ေလာင္ေစအပ္၏။
တစ္ခါတစ္ရံ လ်စ္လ်ဴရႈထားအပ္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ ျငိမ္းေစအပ္၏။
တစ္ခါတစ္ရံ မျငိမ္းပဲ ထားအပ္၏။
ဤသို႕လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားက မိန္႕ေတာ္မူပါသည္။
သစ္သီးသစ္ဥစားျခင္းသည္ ထင္းမီးလြတ္သည္ မွန္၏။
သို႕ေသာ္ အစားအစာအေပၚ သာယာစြဲမက္ေနလွ်င္ ေလာဘမီး မလြတ္၊
အစားအစာအေပၚ မၾကိဳက္မႏွစ္သက္လွ်င္ ေဒါသမီးမလြတ္၊
အစားအစာကို ပိုင္းျခားမသိဘဲ ေတြေ၀ေနလွ်င္ ေမာဟမီး မလြတ္ပါေခ်။
စစ္မွန္ေသာ မီးလြတ္စားျခင္းသည္
ေဒါသမီး၊ ေလာဘမီး၊ ေမာဟမီးတို႔ ကင္းလြတ္စြာ စားေသာက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။
ထင္းမီးေလာင္ေသာေၾကာင့္ ထင္းမီးမလြတ္ေသာ အစားကုိ စားေသာေၾကာင့္
အပါယ္ငရဲက်ျခင္း၊ အကုသိုလ္ျဖစ္ျခင္းတုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္။
ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီးတို႔ကင္းလြတ္မွသာ အ
ကုသိုလ္မွ ကင္းေ၀းလ်က္ အပါယ္ငရဲမွလည္း လြတ္ေျမာက္ေပလိမ့္မည္။
သစ္သီးသစ္ဥ စားရံုမွ်ျဖင့္ မီးမလြတ္ႏိုင္ေၾကာင္း
ေျမာက္ဥကၠလာပ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ၾကီးက ဤသို႕ မိန္႕ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
"မီးလြတ္စားတယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးၾကမွာေပါ့"
"မွန္ပါ၊ ၾကားဖူးပါတယ္ ဘုရား"
"မီးလြတ္ဆိုျပီး ဘာေတြ စားၾကပါလိမ့္"
"သစ္သီး၀လံမ်ား စားတာပါ ဘုရား"
"ေအး အဲဒီ သစ္သီး၀လံေတြ စားလို႔ တကယ္ေကာ မီးလြတ္ၾကရဲ႕လား"
မည္သူမွ် မေျဖႏိုင္ဘဲ ရွိေနၾကပါသည္။
"မွတ္ထားကြယ့္၊
ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီးဆိုတ့ဲ မီးေတြလြတ္ေအာင္ စားႏို္င္မွ
တကယ္မီးလြတ္တယ္လို႔ေခၚတယ္၊
သစ္သီးသစ္ဖုေတြ စားရံုနဲ႕ မီးမလြတ္ႏိုင္ဘူးေနာ္"
ေက်းဇူးရွင္ အနန္းပင္ေတာရ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးကလည္း
မီးလြတ္စားနည္းအမွန္ကို ဤသို႕ပင္ ညႊန္ျပေတာ္မူခဲပါသည္။
"စားတဲ့အခါမွာ စားေကာင္းတဲ့ အစာဆိုရင္ ေလာဘျဖစ္လာတတ္တယ္၊
မ်ားမ်ားစားခ်င္တယ္၊ ကုန္သြားမွာ စိုးရိမ္တယ္၊ ေလွ်ာ့ပါးရင္ ကုန္သြားမွာ ႏွေျမာတယ္။
မေကာင္းတဲ့ အစာဆိုရင္လဲ ေဒါသျဖစ္ရတယ္၊ မေက်နပ္ဘူး၊ စိတ္ဆိုးတယ္၊
ေဒါသေၾကာင့္ စားရင္ ပူေလာင္ရတယ္။
ေကာင္းတဲ့ အစာကို ေလာဘျဖစ္ရာကေန ကုန္သြားလို႔ ေဒါသျဖစ္ရေတာ့လည္း
ေလာဘေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ရတယ္၊။ ဒီေတာ့ ေလာဘ ေဒါသ မျဖစ္ရေအာင္ ဆင္ျခင္ျပီး
အသိအမွတ္နဲ႕စားရင္ မီးလြတ္တာေပါ့။
မီးဖိုက မီးက ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။ သူဟာသူ ေနတာပါ။
အဲဒီေတာ့ သတိထားျပီး မီးလြတ္ေအာင္ စားၾက၊ မီးလြတ္ေအာင္ ေနၾကေပါ့။"
ဤသုိ႔ဆိုလွ်င္ မီးလြတ္စားေသာအက်င့္ႏွင့္ မီးလြတ္စားေသာ ပုဂၢိဳလ္အေပၚ
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္
မည္သို႕သေဘာထားရမည္ဟူေသာ အခ်က္မွာ ရွင္းလင္းျပတ္သားသြားေပျပီ။
(မင္းနန္ - ေမာ္ကၽြန္း၊ အယူအျမင္မွန္ကန္ေရး မွ)