ကုိယ္ေထာင္တဲ့ေလွကား ကိုယ္မဖ်က္ဆီးနဲ႔
ေကာင္းက်ဳိးစစ္၍ က်ဳိးျပစ္႐ႈေျမာ္ သိျမင္ေမွ်ာ္ေလာ့
သူေတာ္မဟုတ္ သူယုတ္တို႔၌ တစ္ခိုက္မွ်ျဖင့္ေပါင္း
သင္းမိက စိန္ႏွင့္သံပုရာ အဆိပ္စာသုိ႔ မိစၧာတိမ္းပါး
ယူေဖာက္ျပား၍ တရားမေလ်ာ္မွားယြင္းေခ်ာ္၏။
သူေတာ္သူစင္ ပညာရွင္တို႔ မိန္႔ၾကင္စကား တစ္ခြန္း
ၾကားက ပတၱျမားဆန္က်ဳိး အဖိုးျပည္တန္ ဧကန္မုခ်
တစ္လံုးရဖို႔ နဂၣဖိုးမြန္ က်ဳိးကဲလြန္၏။
အထက္ပါမခေဒ၀လကၤာကား မွန္လွ၏။ အဖန္ဖန္
မွန္လွ၏ဟု အဖန္ဖန္ပင္ လက္ဖ်စ္တီး၍ အံ့ခ်ီးထိုက္
ပါေပ၏။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တစ္ခ်ိန္က ေႏြကာလျဖစ္
၏။ မိမိသည္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တြင္ တရားေဟာ၏။ တစ္ေန႔
ေန႔လည္တြင္ ယင္းၿမိဳ႕ကို ဆြမ္းခံရြာျပဳ၍ေတာရေဆာက္
တည္ေနေသာ ေတာရေထရ္ေက်ာ္ဆရာေတာ္တစ္ပါး
ထံသို႔ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္သည္။
ေရာက္တယ္ဆိုလွ်င္ေတာရေက်ာင္းမွာ တိတ္ဆိတ္
ၿငိမ္သက္ ၾကက္သီးထဖြယ္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဆရာ
ေတာ္ကား တရားႏွလံုးသြင္းေနသည္။
မိမိတို႔သည္ ဆရာေတာ္ကိုဖူးေျမာ္လိုသည္။ ၾသ၀ါဒ
စကားနာၾကားလိုသည္။ သုိ႔ႏွင့္အျပင္မွ ေခ်ာင္းဟန္႔
လိုက္သည္။ အထဲမွမသံမၾကား ႏွစ္ခါသံုးခါဆက္၍
ေခ်ာင္းဟန္႔ေတာ့မွအတြင္းမွေခ်ာင္းဟန္႔သံတစ္ခ်က္
ၾကားရသည္။
ထိုအခါ မိမိတို႔မွာ စကားမဟရဲဘဲ ၿငိမ္သက္စြာႏွင့္
အတြင္းသို႔ နားစြင့္ေနရသည္။ အတြင္းမွသကၤန္းျပင္
သံတစ္ခ်က္ၾကားၿပီးမၾကာမီဆရာေတာ္သည္အတြင္း
မွ အျပင္သို႔ၾကြလာသည္။
ဆရာေတာ္မွာ ၾကည္လင္၏။ သပၸာယ္၏။ ႐ိုးသား
တည္ၾကည္ေသာအသြင္ကိုေဆာင္လ်က္ရွိ၏။ ခပ္
ကုပ္ကုပ္ကေလးထိုင္ကာ ေမး၏။
ဘယ္ကၾကြလာၾကပါသလဲ။
တပည့္ေတာ္တို႔ -------------- ေတာရေက်ာင္းကပါ
ဘုရား။ ယခုဒီၿမိဳ႔မွာ တရားလာေဟာပါတယ္ဘုရား။
ေအး ေအး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္။
ေရာက္တဲ့အခိုက္တပည့္ေတာ္တို႔ကို ဆံုးမၾသ၀ါဒ
ေပးသနားေတာ္မူပါဘုရား။
ဆံုးမၾသ၀ါဒက ဘာအထူးေပးစရာလိုမွာလဲ။ ကိုယ္
ေထာင္တဲ့ေလွကား ကိုယ္မဖ်က္ဆီးနဲ႔ ဒါပဲေပါ့။
ဆရာေတာ္မွာ စကားေျပာလွ်င္ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပင္
ဟန္ေဆာင္မႈမပါ ပြင့္လင္းလွ၏။
ကုိယ္ေထာင္တဲ့ေလွကား ကိုယ္မဖ်က္ဆီးနဲ႔ဆိုတဲ့
စကားရဲ႕အဓိပၸါယ္က ဘယ္လိုပါလဲဘုရား။
ရဟန္း၀တ္တယ္ဆိုတာ နိဗၺာန္သြားမယ္ဆိုၿပီးသီလ
ေလွကားေထာင္လာခဲ့တာ မဟုတ္လား။
မွန္ပါဘုရား။
မျပဳသင့္တာ ျပဳရင္ သီလမပ်က္ဘူးလား။
ပ်က္ပါတယ္ဘုရား။
သီလပ်က္တယ္ဆိုရင္ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ္
မဟုတ္လား။
ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား။
ဒီေတာ့ ကိုယ္ေထာင္တဲ့ေလွကား ကိုယ္ဖ်က္ရာ
မေရာက္ဘူးလား။
ေရာက္ပါတယ္ ဘုရား။
ေအး .... ခုေခတ္ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ကိုယ္
ေထာင္တဲ့ သီလေလွကား ကိုယ္ဖ်က္ဆီးေနၾက
တာမ်ားတယ္။
မွန္ပါဘုရား၊ မ်ားပါတယ္။
တို႔ေတာ့ ဒီဘ၀မွာပဲ တရားရေအာင္ခဲမယ္ဆိုၿပီး
သီလေလွကားေထာင္ၿပီး ႀကိဳးစားေနတာပဲ။
မွန္ပါဘုရား။
ဒီဘ၀မရလုိ႔ လူ႔ျပည္မ်ားျပန္လာၿပီးေတာ့ လူျဖစ္မွာ
သိပ္ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္တယ္။
ေခတ္အေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ ေၾကာက္စရာပါဘုရား။
လူေတြဘက္ကလည္း လူ႔သီလေတြ ခ်ဳိ႕တဲ့ကုန္ၿပီ။
မွန္ပါဘုရား။
ေနာက္တစ္ခါလူျဖစ္ရင္ သီလမရွိတဲ့လူေတြ၀မ္းထဲမွာ
ပဋိသေႏၶေနေနၿပီး သီလမရွိတဲ့ရဟန္းေတြထံမွာ ရွင္ျပဳ
ရဟန္းခံရမယ္ဆိုေတာ့ ေၾကာက္စရာမေကာင္းဘူးလား။
ေၾကာက္စရာပါဘုရား။
အပါယ္က်မွာထက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။
မွန္ပါ ဘုရား။
အဲဒီ သီလမရွိတဲ့ရဟန္းေတာ္ေတြထံမွာ တပည့္ခံရမွာ
ဆိုေတာ့ အပါယ္မွာၾကာမယ္မဟုတ္လား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား။
ေၾကာက္စရာအလြန္ေကာင္းတယ္ေနာ္။ မေပါ့နဲ႔။
ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾက။ သူမ်ားကိုတရားေဟာရတာလြယ္
တယ္။ ကိုယ္ေဟာတဲ့တရားအတုိင္းေနဖို႔ရာ ခက္တယ္။
မွန္ပါဘုရား။
ကိုယ္ေဟာတဲ့တရားအတိုင္း ကိုယ္ေနရင္လည္း သူမ်ား
ေတြကို နည္းနည္းေဟာၿပီး ကိုယ္ကမ်ားမ်ားက်င့္ဖို႔ပဲမဟုတ္
လား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား။
ေအး ... အဲဒါသတိထား။ သူမ်ားနည္းနည္းေဟာ။ ကိုယ္
မ်ားမ်ားက်င့္ ဒါပဲ။
မွန္ပါ ဘုရား။
ရဟန္းေတြဟာ က်င့္စရာေတြအမ်ားႀကီးသိသားပဲ။
မက်င့္တာေတြမ်ားတယ္ မဟုတ္လား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား။
မက်င့္ရင္ အက်ဳိးမရဘဲ အျပစ္ေတြပဲျဖစ္မွာ။ ဒီေတာ့
အက်ဳိးယူမလား အျပစ္ယူမလားဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာ
စဥ္းစားၿပီးလုပ္ေပါ့။
မွန္ပါဘုရား။
သူမ်ားေတြေတာ့ ဒါနေလာက္ သီလေလာက္ သမထ
ေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္မေနနဲ႔။ ဘာ၀နာတရားကို ႀကိဳးစား
လို႔ေဟာၾကတယ္ မဟုတ္လား။
မွန္ပါ ေဟာၾကပါတယ္ ဘုရား။
အဲဒီ ေဟာသူသြားၾကည့္ရင္ သူမွာသီလေလာက္ေတာင္
သိပ္မရွိတာ မ်ားတယ္ေနာ္.။
မွန္ပါ ဘုရား။
သတိၾကပ္ၾကပ္ထားပါ။
မွန္ပါ ဘုရား။
မိမိတို႔သည္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဆံုးမစကားမ်ားကုိနာ
ၾကား၍ မ၀ၾကပါ။ သုိ႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏အခ်ိန္
ကို လုမယူခ်င္သည္ႏွင့္ နာၾကားမ၀ဘဲသာျပန္ခဲ့ၾက
ပါသည္။
မိမိေတာရသို႔ေရာက္ေသာ္ မိတ္ေဆြတစ္ပါးႏွင့္ယင္း
ေတာရသုိ႔သြား၍ ဆရာေတာ္ႀကီးဖူးေျမာ္ေၾကာင္းအစံု
ေျပာျပ၏။ ထိုအခါမိတ္ေဆြမ်ားက ေျပာျပ၏။
အရွင္ဘုရားတို႔ ကံေကာင္းတာေပါ့။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
တပည့္ေတာ္တို႔ တစ္ခါတုန္းက ေတာရတစ္ခုက
အျပန္ ၿမိဳ႕ေပၚရွိရိပ္သာဆရာေတာ္ႀကီးသြားဖူးေမွ်ာ္
တာ မဆံုးမတဲ့အျပင္ မာန္လိုက္ထန္လိုက္တာစိတ္
ကိုကုန္ေရာ။
ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔ မာန္တာလဲ။
ဆရာေတာ္ႀကီးက သူ႔လိုပဲ ပရိသတ္အသိုင္းအ၀ုိင္း
နဲ႔ ေနေစခ်င္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္။
ေၾသာ္ ခက္ပဲ ခက္ရခ်ည္ေသးရဲ႕။
အဲဒီလို ဆရာေတာ္ႀကီးေတြသြားဖူးေျမာ္တာစိတ္
မၾကည္ဘူး။ ယခုအရွင္ဘုရားစိတ္ၾကည္တယ္
မဟုတ္လား။
ဟာ စိတ္သိပ္ၾကည္တာေပါ့။ ၀မ္းသာမဆံုးေပါ့။
ကုိယ့္ရဲ႕ေတာစိတ္ကေလးေတြလည္းမေပ်ာက္
သြားဘူး။ ေနာက္လည္း သြားဖူးခ်င္ေသးတယ္။
အဲဒီစာထဲမွာပါတဲ့ မေနာဘာ၀နီယရဟန္း စိတ္
ႏွလံုးပြားေစတတ္တဲ့ရဟန္းေပါ့။
မွန္ပါ ဘုရား။
တပည့္ေတာ္တို႔က်ေတာ့ စိတ္ႏွလံုးတြန္႔ဆုတ္သြား
တယ္။ စိတ္ႏွလံုးမပြားဘူူး။ ေနာက္လည္းအဲဒီဆရာ
ေတာ္ႀကီးဆီ မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။
သာသနာေရွ႕သို႔ ဘယ္သို႔နည္း။
ၾသ၀ါဒစကား ေဟာမိန္႔ၾကား စိတ္မ်ားၾကည္လွပါ။
အျပစ္ေျပာၾကား မာန္ထန္ျငား စိတ္မ်ားေနာက္လွပါ။
ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ
ဗုဒၶ ဓမၼ ျပႆနာမ်ားေပါင္းခ်ဳပ္
ဒုတိယတြဲ
ေကာင္းက်ဳိးစစ္၍ က်ဳိးျပစ္႐ႈေျမာ္ သိျမင္ေမွ်ာ္ေလာ့
သူေတာ္မဟုတ္ သူယုတ္တို႔၌ တစ္ခိုက္မွ်ျဖင့္ေပါင္း
သင္းမိက စိန္ႏွင့္သံပုရာ အဆိပ္စာသုိ႔ မိစၧာတိမ္းပါး
ယူေဖာက္ျပား၍ တရားမေလ်ာ္မွားယြင္းေခ်ာ္၏။
သူေတာ္သူစင္ ပညာရွင္တို႔ မိန္႔ၾကင္စကား တစ္ခြန္း
ၾကားက ပတၱျမားဆန္က်ဳိး အဖိုးျပည္တန္ ဧကန္မုခ်
တစ္လံုးရဖို႔ နဂၣဖိုးမြန္ က်ဳိးကဲလြန္၏။
အထက္ပါမခေဒ၀လကၤာကား မွန္လွ၏။ အဖန္ဖန္
မွန္လွ၏ဟု အဖန္ဖန္ပင္ လက္ဖ်စ္တီး၍ အံ့ခ်ီးထိုက္
ပါေပ၏။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တစ္ခ်ိန္က ေႏြကာလျဖစ္
၏။ မိမိသည္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တြင္ တရားေဟာ၏။ တစ္ေန႔
ေန႔လည္တြင္ ယင္းၿမိဳ႕ကို ဆြမ္းခံရြာျပဳ၍ေတာရေဆာက္
တည္ေနေသာ ေတာရေထရ္ေက်ာ္ဆရာေတာ္တစ္ပါး
ထံသို႔ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္သည္။
ေရာက္တယ္ဆိုလွ်င္ေတာရေက်ာင္းမွာ တိတ္ဆိတ္
ၿငိမ္သက္ ၾကက္သီးထဖြယ္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဆရာ
ေတာ္ကား တရားႏွလံုးသြင္းေနသည္။
မိမိတို႔သည္ ဆရာေတာ္ကိုဖူးေျမာ္လိုသည္။ ၾသ၀ါဒ
စကားနာၾကားလိုသည္။ သုိ႔ႏွင့္အျပင္မွ ေခ်ာင္းဟန္႔
လိုက္သည္။ အထဲမွမသံမၾကား ႏွစ္ခါသံုးခါဆက္၍
ေခ်ာင္းဟန္႔ေတာ့မွအတြင္းမွေခ်ာင္းဟန္႔သံတစ္ခ်က္
ၾကားရသည္။
ထိုအခါ မိမိတို႔မွာ စကားမဟရဲဘဲ ၿငိမ္သက္စြာႏွင့္
အတြင္းသို႔ နားစြင့္ေနရသည္။ အတြင္းမွသကၤန္းျပင္
သံတစ္ခ်က္ၾကားၿပီးမၾကာမီဆရာေတာ္သည္အတြင္း
မွ အျပင္သို႔ၾကြလာသည္။
ဆရာေတာ္မွာ ၾကည္လင္၏။ သပၸာယ္၏။ ႐ိုးသား
တည္ၾကည္ေသာအသြင္ကိုေဆာင္လ်က္ရွိ၏။ ခပ္
ကုပ္ကုပ္ကေလးထိုင္ကာ ေမး၏။
ဘယ္ကၾကြလာၾကပါသလဲ။
တပည့္ေတာ္တို႔ -------------- ေတာရေက်ာင္းကပါ
ဘုရား။ ယခုဒီၿမိဳ႔မွာ တရားလာေဟာပါတယ္ဘုရား။
ေအး ေအး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္။
ေရာက္တဲ့အခိုက္တပည့္ေတာ္တို႔ကို ဆံုးမၾသ၀ါဒ
ေပးသနားေတာ္မူပါဘုရား။
ဆံုးမၾသ၀ါဒက ဘာအထူးေပးစရာလိုမွာလဲ။ ကိုယ္
ေထာင္တဲ့ေလွကား ကိုယ္မဖ်က္ဆီးနဲ႔ ဒါပဲေပါ့။
ဆရာေတာ္မွာ စကားေျပာလွ်င္ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပင္
ဟန္ေဆာင္မႈမပါ ပြင့္လင္းလွ၏။
ကုိယ္ေထာင္တဲ့ေလွကား ကိုယ္မဖ်က္ဆီးနဲ႔ဆိုတဲ့
စကားရဲ႕အဓိပၸါယ္က ဘယ္လိုပါလဲဘုရား။
ရဟန္း၀တ္တယ္ဆိုတာ နိဗၺာန္သြားမယ္ဆိုၿပီးသီလ
ေလွကားေထာင္လာခဲ့တာ မဟုတ္လား။
မွန္ပါဘုရား။
မျပဳသင့္တာ ျပဳရင္ သီလမပ်က္ဘူးလား။
ပ်က္ပါတယ္ဘုရား။
သီလပ်က္တယ္ဆိုရင္ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ္
မဟုတ္လား။
ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား။
ဒီေတာ့ ကိုယ္ေထာင္တဲ့ေလွကား ကိုယ္ဖ်က္ရာ
မေရာက္ဘူးလား။
ေရာက္ပါတယ္ ဘုရား။
ေအး .... ခုေခတ္ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ကိုယ္
ေထာင္တဲ့ သီလေလွကား ကိုယ္ဖ်က္ဆီးေနၾက
တာမ်ားတယ္။
မွန္ပါဘုရား၊ မ်ားပါတယ္။
တို႔ေတာ့ ဒီဘ၀မွာပဲ တရားရေအာင္ခဲမယ္ဆိုၿပီး
သီလေလွကားေထာင္ၿပီး ႀကိဳးစားေနတာပဲ။
မွန္ပါဘုရား။
ဒီဘ၀မရလုိ႔ လူ႔ျပည္မ်ားျပန္လာၿပီးေတာ့ လူျဖစ္မွာ
သိပ္ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္တယ္။
ေခတ္အေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ ေၾကာက္စရာပါဘုရား။
လူေတြဘက္ကလည္း လူ႔သီလေတြ ခ်ဳိ႕တဲ့ကုန္ၿပီ။
မွန္ပါဘုရား။
ေနာက္တစ္ခါလူျဖစ္ရင္ သီလမရွိတဲ့လူေတြ၀မ္းထဲမွာ
ပဋိသေႏၶေနေနၿပီး သီလမရွိတဲ့ရဟန္းေတြထံမွာ ရွင္ျပဳ
ရဟန္းခံရမယ္ဆိုေတာ့ ေၾကာက္စရာမေကာင္းဘူးလား။
ေၾကာက္စရာပါဘုရား။
အပါယ္က်မွာထက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။
မွန္ပါ ဘုရား။
အဲဒီ သီလမရွိတဲ့ရဟန္းေတာ္ေတြထံမွာ တပည့္ခံရမွာ
ဆိုေတာ့ အပါယ္မွာၾကာမယ္မဟုတ္လား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား။
ေၾကာက္စရာအလြန္ေကာင္းတယ္ေနာ္။ မေပါ့နဲ႔။
ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾက။ သူမ်ားကိုတရားေဟာရတာလြယ္
တယ္။ ကိုယ္ေဟာတဲ့တရားအတုိင္းေနဖို႔ရာ ခက္တယ္။
မွန္ပါဘုရား။
ကိုယ္ေဟာတဲ့တရားအတိုင္း ကိုယ္ေနရင္လည္း သူမ်ား
ေတြကို နည္းနည္းေဟာၿပီး ကိုယ္ကမ်ားမ်ားက်င့္ဖို႔ပဲမဟုတ္
လား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား။
ေအး ... အဲဒါသတိထား။ သူမ်ားနည္းနည္းေဟာ။ ကိုယ္
မ်ားမ်ားက်င့္ ဒါပဲ။
မွန္ပါ ဘုရား။
ရဟန္းေတြဟာ က်င့္စရာေတြအမ်ားႀကီးသိသားပဲ။
မက်င့္တာေတြမ်ားတယ္ မဟုတ္လား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား။
မက်င့္ရင္ အက်ဳိးမရဘဲ အျပစ္ေတြပဲျဖစ္မွာ။ ဒီေတာ့
အက်ဳိးယူမလား အျပစ္ယူမလားဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာ
စဥ္းစားၿပီးလုပ္ေပါ့။
မွန္ပါဘုရား။
သူမ်ားေတြေတာ့ ဒါနေလာက္ သီလေလာက္ သမထ
ေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္မေနနဲ႔။ ဘာ၀နာတရားကို ႀကိဳးစား
လို႔ေဟာၾကတယ္ မဟုတ္လား။
မွန္ပါ ေဟာၾကပါတယ္ ဘုရား။
အဲဒီ ေဟာသူသြားၾကည့္ရင္ သူမွာသီလေလာက္ေတာင္
သိပ္မရွိတာ မ်ားတယ္ေနာ္.။
မွန္ပါ ဘုရား။
သတိၾကပ္ၾကပ္ထားပါ။
မွန္ပါ ဘုရား။
မိမိတို႔သည္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဆံုးမစကားမ်ားကုိနာ
ၾကား၍ မ၀ၾကပါ။ သုိ႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏အခ်ိန္
ကို လုမယူခ်င္သည္ႏွင့္ နာၾကားမ၀ဘဲသာျပန္ခဲ့ၾက
ပါသည္။
မိမိေတာရသို႔ေရာက္ေသာ္ မိတ္ေဆြတစ္ပါးႏွင့္ယင္း
ေတာရသုိ႔သြား၍ ဆရာေတာ္ႀကီးဖူးေျမာ္ေၾကာင္းအစံု
ေျပာျပ၏။ ထိုအခါမိတ္ေဆြမ်ားက ေျပာျပ၏။
အရွင္ဘုရားတို႔ ကံေကာင္းတာေပါ့။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
တပည့္ေတာ္တို႔ တစ္ခါတုန္းက ေတာရတစ္ခုက
အျပန္ ၿမိဳ႕ေပၚရွိရိပ္သာဆရာေတာ္ႀကီးသြားဖူးေမွ်ာ္
တာ မဆံုးမတဲ့အျပင္ မာန္လိုက္ထန္လိုက္တာစိတ္
ကိုကုန္ေရာ။
ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔ မာန္တာလဲ။
ဆရာေတာ္ႀကီးက သူ႔လိုပဲ ပရိသတ္အသိုင္းအ၀ုိင္း
နဲ႔ ေနေစခ်င္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္။
ေၾသာ္ ခက္ပဲ ခက္ရခ်ည္ေသးရဲ႕။
အဲဒီလို ဆရာေတာ္ႀကီးေတြသြားဖူးေျမာ္တာစိတ္
မၾကည္ဘူး။ ယခုအရွင္ဘုရားစိတ္ၾကည္တယ္
မဟုတ္လား။
ဟာ စိတ္သိပ္ၾကည္တာေပါ့။ ၀မ္းသာမဆံုးေပါ့။
ကုိယ့္ရဲ႕ေတာစိတ္ကေလးေတြလည္းမေပ်ာက္
သြားဘူး။ ေနာက္လည္း သြားဖူးခ်င္ေသးတယ္။
အဲဒီစာထဲမွာပါတဲ့ မေနာဘာ၀နီယရဟန္း စိတ္
ႏွလံုးပြားေစတတ္တဲ့ရဟန္းေပါ့။
မွန္ပါ ဘုရား။
တပည့္ေတာ္တို႔က်ေတာ့ စိတ္ႏွလံုးတြန္႔ဆုတ္သြား
တယ္။ စိတ္ႏွလံုးမပြားဘူူး။ ေနာက္လည္းအဲဒီဆရာ
ေတာ္ႀကီးဆီ မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။
သာသနာေရွ႕သို႔ ဘယ္သို႔နည္း။
ၾသ၀ါဒစကား ေဟာမိန္႔ၾကား စိတ္မ်ားၾကည္လွပါ။
အျပစ္ေျပာၾကား မာန္ထန္ျငား စိတ္မ်ားေနာက္လွပါ။
ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ
ဗုဒၶ ဓမၼ ျပႆနာမ်ားေပါင္းခ်ဳပ္
ဒုတိယတြဲ
0 comments:
Post a Comment